Grant Peeples maakt inmiddels al een aantal jaren uitstekende albums. Het zijn albums die misschien niet heel veel aandacht trekken, maar wel behoren tot het beste dat de Amerikaanse rootsmuziek te bieden heeft. Bad Wife is een wat vreemde eend in de bijt, want de muzikant uit Florida omringt zich dit keer niet met vrouwenstemmen. De songs op het album zijn echter wel allemaal geschreven door vrouwelijke muzikanten en het zijn songs van hoog niveau. Knap volgespeeld door een beperkt aantal muzikanten, knap geproduceerd door Gurf Morlix en knap gezongen door Grant Peeples.
Ook aan het deze week uitgebrachte Bad Wife ging weer een crowdfunding campagne vooraf en deze was gelukkig succesvol. Grant Peeples kon daarom ook dit keer een beroep doen op topproducer Gurf Morlix, die ook een deel van het gitaarwerk en de achtergrondvocalen voor zijn rekening nam. Buiten de bijdragen van Grant Peeples en Gurf Morlix is het instrumentarium op Bad Wife betrekkelijk sober. Incidenteel duikt een viool of een keyboard op en in de slottrack een accordeon, maar over het algemeen genomen is Bad Wife een vrij ingetogen album.
Het is een album dat stil staat bij 100 jaar kiesrecht voor vrouwen in de VS. Vrouwen hebben altijd een belangrijke rol gespeeld op de albums van Grant Peeples, maar dit keer schitteren de vrouwenstemmen die zo belangrijk waren op zijn vorige albums (helaas) door afwezigheid. Helemaal verdwenen zijn de vrouwen zeker niet, want alle songs op het album zijn geschreven door vrouwelijke singer-songwriters.
Grant Peeples gaat op Bad Wife aan de haal met songs van bevriende muzikanten als Carrie Elkin, Eliza Gilkyson, Ali Holder, Dayna Kurtz en Rebekah Pulley, waarmee we een deel van de crème de la crème van de Amerikaanse rootsmuziek te pakken hebben. Grant Peeples vertolkt de songs van zijn vrouwelijke collega’s vol gevoel en op fraaie wijze.
Bad Wife is een wat traditioneel aandoend album, waarop de muzikant uit Tallahassee een brug slaat tussen de folk van Bob Dylan, die hem ooit inspireerde tot het maken van muziek, en de Amerikaanse rootsmuziek van de ouwe rotten in het genre. Het klinkt op het eerste gehoor wat minder urgent dan de meer politiek getinte albums van Grant Peeples, maar de songs op het album zijn meer dan prachtig en worden op bijzonder fraaie wijze vertolkt.
Bad Wife is zo’n rootsalbum dat in eerste instantie nog aangenaam voortkabbelt op de achtergrond, maar dat de aandacht vervolgens steeds nadrukkelijker opeist. Het is knap hoe de muzikant uit Florida de toch behoorlijk verschillende originelen heeft omgebouwd naar een consistent geluid en er Grant Peeples songs van heeft gemaakt.
Veel songs waren me al bekend, maar er staan ook een aantal onbekendere parels op het album, zoals 3:52 A.M. van de mij onbekende Phoebe Blume, dat wat donkerder en dreigender klinkt dan de andere songs op het album en opvalt door een vlijmscherpe gitaarsolo. Het gitaarwerk op het album verdient sowieso een pluim, net als de sobere maar gloedvolle productie van Gurf Morlix en de prima zang van Grant Peeples zelf.
Bad Wife is misschien geen album waarmee de muzikant uit Tallahassee nieuwe zieltjes zal gaan winnen, maar een ieder die zich de afgelopen tien jaar liet overtuigen door prachtalbums als Prior Convictions, Punishing The Myth en A Congress of Treasons zal ook op dit album weer veel moois horen. Erwin Zijleman