Het duurde even voordat Frazey Ford ontdekte dat er leven was na Be Good Tanyas, maar sinds haar debuut Obadiah uit 2010 kennen we haar als een geweldig soulzangeres. Het geweldige Obadiah werd ruim drie jaar geleden overtroffen door het geweldige Indian Ocean, dat nu gezelschap krijgt van U Kin B The Sun. Ook het derde album van Frazey Ford is weer een geweldige soulplaat. Het album is wat meer ingetogen dan zijn voorganger, maar de lome en broeierige soul is gebleven. U Kin B The Sun verleidt vanaf de eerste noten meedogenloos, maar is net als Indian Ocean een album dat alleen maar beter wordt.
Toen er in 2010 echt geen leven meer zat in Be Good Tanyas dook Frazey Ford op met haar eerste soloalbum, Obadiah. Waar Jolie Holland op haar soloalbums en Trish Klein met de band Po’ Girl nadrukkelijk voortborduurden op het geluid van Be Good Tanyas, koos Frazey Ford op Obadiah voor een duidelijk ander geluid. Het debuut van Frazey Ford was een echte soulplaat, waarop de Canadese muzikante klonk als de dochter van Al Green.
Obadiah werd in 2014 op alle fronten overtroffen door het geweldige Indian Ocean. Op het tweede soloalbum van Frazey Ford werd de link met Al Green nog wat verder versterkt door het opduiken van de legendarische Hi Rhythm Section, die de oude soulheld decennia eerder bijstond in de hoogtijdagen van het Stax label.
Bijna drieënhalf jaar na Indian Ocean keert Frazey Ford deze week terug met een nieuw album. U Kin B The Sun moet proberen te voldoen aan torenhoge verwachtingen, want na het geweldige Indian Ocean ligt de lat voor Frazey Ford wel erg hoog. De Canadese muzikante lijkt er weinig last van te hebben, want ze gaat op U Kin B The Sun gewoon verder waar Indian Ocean drieënhalf jaar geleden ophield.
Het betekent dat ook het derde soloalbum van Frazey Ford zich laat beluisteren als een authentiek soulalbum, maar het betekent niet dat dat U Kin B The Sun hetzelfde klinkt als zijn voorganger. Frazey Ford doet het dit keer, mede door het overlijden van gitarist Teenie Hodges, zonder de fameuze Hi Rhythm Section, waardoor haar nieuwe album ingetogener klinkt dan zijn voorgangers. Blazers ontbreken dit keer volledig, maar ook de andere instrumenten hebben een stapje terug gedaan. Het levert een fraai broeierig geluid op, waarin de soulvolle strot van Frazey Ford uitstekend gedijt.
Net als op haar vorige twee albums is de Canadese muzikante niet heel streng in de leer. Authentiek klinkende soul domineert op U Kin B The Sun, maar Frazey Ford maakt ook dit keer uitstapjes richting de singer-songwriter muziek van Carole King, richting rhythm & blues en flirt bovendien voorzichtig met de soul van nu.
Ook U Kin B The Sun wordt weer gedragen door de geweldige stem van Frazey Ford, maar ook de muzikanten op het album verdienen alle lof. Het warme orgelspel, de subtiel spelende ritmesectie en de fraaie gitaarlijnen zijn bijna net zo verleidelijk als de soulvolle zang. Frazey Ford komt misschien uit het koude Canada, maar creëert op haar nieuwe album een sfeer die je meesleept naar een veranda ergens aan de zuidelijke oevers van de Mississippi. Het tempo ligt laag, de muziek is loom, de zang broeierig; precies zoals de groten dit een aantal decennia geleden deden.
Frazey Ford is echter ook een kind van deze tijd en schuwt het aan de kaak stellen van de misstanden in onze huidige samenleving zeker niet en blijft strijden voor een betere wereld. De lat lag zoals gezegd idioot hoog na haar vorige album, maar Frazey Ford gaat er toch weer overheen. Indrukwekkend. Erwin Zijleman