Ruim drie minuten houdt Songs Of A Lost World je in spanning, maar als eindelijk de stem van Robert Smith opduikt weet je dat The Cure nog altijd klinkt als The Cure. Het tempo ligt wat lager en de ruwe uitbarstingen ontbreken in de meeste songs, maar de langgerekte songs op het nieuwe album van de Britse band zijn echt prachtig. In muzikaal opzicht is Songs Of A Lost World nogal zwaar aangezet en door de donkere klanken legt de band een deken van melancholie om je heen, wat nog eens wordt versterkt door de zang van Robert Smith en zijn weemoedige teksten waarin de dood, verlies en sterfelijkheid meer dan eens centraal staan. Songs Of A Lost World is een verbijsterend mooi album van een van de grootste bands aller tijden.
Het bijna op de dag af zestien jaar geleden verschenen 4:13 Dream was tot vorige week het meest recente studioalbum van The Cure. Het was een album dat volgde op een aantal tegenvallende albums en ook 4:13 Dream reken ik tot de zwakkere albums van de Britse band, die met Disintegration uit 1989 haar onbetwiste meesterwerk afleverde, al heb ik zelf ook een enorm zwak voor The Head On The Door uit 1985.
Sinds 2019 is meerdere malen een nieuw album van The Cure aangekondigd, maar dit werd pas in de herfst van 2022 concreet, toen de band een aantal nieuwe songs toevoegde aan de setlist van haar tour, die overigens de naam Shows Of A Lost World had meegekregen. We hebben vervolgens nog heel lang moeten wachten op Songs Of A Lost World, dat deze week dan eindelijk is verschenen.
Het album opent met single Alone, die ruim een maand geleden al verscheen, en direct de toon zet met een zwaar aangezet geluid met gitaren, bas, drums, synths en piano. Ruim drie minuten lang dompelt The Cure je onder in grijstinten en weemoed en net als je het niet meer verwacht duikt de uit duizenden herkenbare stem van Robert Smith op. De zanger klinkt nog net zo als in zijn jonge jaren en zorgt er voor dat Alone klinkt zoals alleen The Cure kan klinken.
De Britse band was in het verleden niet vies van lange intro’s en deze worden ook op Songs Of A Lost World, dat bijna vijftig minuten nodig heeft voor acht songs, met enige regelmaat van stal gehaald. Het nieuwe album van The Cure bevat vooral ingetogen tracks en in veel tracks wordt het zo herkenbare stemgeluid van Robert Smith gecombineerd met zwaar of zelfs loodzwaar aangezette klanken. Het voorziet de songs op Songs Of A Lost World van een indringende of zelfs wat beklemmende sfeer, maar de klanken zijn op hetzelfde moment van een bijzondere schoonheid.
De nieuwe songs van de Britse band klinken in de meeste gevallen sfeervol of stemmig, zeker wanneer de hier en daar als strijkers gearrangeerde synths in dikke lagen door de speakers komen. In de eerste twee tracks, die allebei bijna zeven minuten duren, kiest Robert Smith zijn momenten voor de zang, wat de songs een beeldend karakter geeft en de impact van de zang versterkt.
Direct vanaf de openingstrack is duidelijk dat Songs Of A Lost World geen vrolijk album is geworden. Robert Smith zag flink wat dierbaren wegvallen en ziet ook zijn eigen sterfelijkheid onder ogen. The Cure is op de meeste van haar albums sowieso meer bedreven in donkere wolken dan in zonnestralen, maar het nieuwe album doet er nog een schepje melancholie en weemoed bovenop.
Ondertussen klinkt het allemaal fantastisch, want het gitaarwerk van Reeves Gabrel is prachtig en ook het fantastische drumwerk van Jason Cooper verdient alle aandacht. De meeste leeftijdgenoten van Robert Smith zijn inmiddels niet meer zo goed bij stem als in hun jonge jaren, maar de zang op Songs Of A Lost World klinkt echt geweldig.
Van een album dat zestien jaar na het laatste en ook nog eens matige album van een band opduikt kan je meestal niet zo veel verwachten, maar op Songs Of A Lost World benadert The Cure wat mij betreft het niveau van haar betere albums. Dat vond ik eigenlijk al bij mijn eerste beluistering van het album, maar de songs op Songs Of A Lost World hebben sindsdien nog flink aan kracht gewonnen. The Cure werd al in 1976 opgericht en gaat inmiddels dus bijna vijftig jaar mee, maar presteert nog altijd op de toppen van haar kunnen, wat echt idioot knap is. Erwin Zijleman
Songs Of A Lost World van The Cure is verkrijgbaar via de Mania webshop: