Ik had eerlijk gezegd nog nooit van de band Office Culture gehoord, maar nieuwsgierig geworden door een aantal zeer positieve recensies begon ik aan Enough, wat inderdaad een bijzonder album is. Office Culture maakt muziek die wordt omschreven als soft-rock, jazzy pop of artpop, maar met geen van deze labels doe je de muziek van de band uit Brooklyn recht. De muziek van Office Culture is laidback en loom, maar Enough is ook een album vol bijzondere wendingen. Ik moest er absoluut even aan wennen, maar inmiddels begrijp ik de zeer positieve recensies die ik onlangs tegen kwam wel. Enough is een interessant album dat echt nog veel meer aandacht verdient.
Het Britse muziektijdschrift Uncut is de laatste maanden wat scheutiger met het rapportcijfer 9, dat in het verleden vooral was voorbehouden aan reissues van stokoude klassiekers. Vorige maand gaf het Britse muziektijdschrift een 9 aan Enough van Office Culture. Het is een album waarvan ik de opvallende cover wel voorbij heb zien komen, maar ik had tot voor kort niet geluisterd naar het vierde album van de band uit Brooklyn, New York.
Enough is een album waar ik wel even aan moest wennen, maar inmiddels begrijp ik de hoge waardering van Uncut wel. Het gerenommeerde Britse muziektijdschrift is overigens niet de enige die erg enthousiast is over het album van Office Culture, want ook een aantal Amerikaanse muziekwebsites, waaronder Pitchfork, zijn behoorlijk positief over het album.
Het is alleen al vanwege de speelduur een ambitieus album, want Enough bevat 16 songs en is goed voor 70 minuten muziek. In die 70 minuten maakt de band uit New York bijzondere muziek. Het is muziek die aan de ene kant lekker in het gehoor ligt en vermaakt met bijna zwoele klanken, maar de muziek van Office Culture zoekt aan de andere kant continu het experiment met bijzondere en soms wat schurende passages.
Bij eerste beluistering van het album had ik associaties met de muziek van de Schotse band The Blue Nile en dat is een associatie die ook na meerdere keren horen overeind is gebleven. Net als The Blue Nile maakt Office Culture sfeervolle muziek vol bijzondere wendingen, maar de muziek van de band uit Brooklyn klinkt wel wat Amerikaanse dan die van de Schotse band, die tussen 1984 en 2004 kwam tot vier prachtige albums. Office Culture is met Enough ook aanbeland bij haar vierde album, maar had daar slechts zeven jaar voor nodig.
Het valt niet mee om de muziek van Office Culture goed te beschrijven. Pitchfork omschrijft de muziek op Enough als soft-rock en draagt Steely Dan aan als vergelijkingsmateriaal. Dat laatste is vooral zinvol wanneer de muziek van Office Culture wat jazzier is, wat met enige regelmaat geval is. Ook het predicaat soft-rock is niet helemaal uit de lucht gegrepen, want wanneer de muziek op Enough loom en zonnig klinkt hoor je inderdaad wel wat invloeden uit dit genre.
Beide vergelijkingen houden echter geen rekening met het experiment dat Office Culture zoekt op haar nieuwe album. Het is vooral dit experiment dat van Enough een bijzonder album maakt. Met 70 minuten jazzy softrock zou de verveling op een gegeven moment gaan toeslaan, maar Enough blijkt 70 minuten spannend. Die spanning komt het ene moment van wat tegendraadse klanken, maar kan ook komen van bijzondere ritmes of van bijzondere lagen vocalen.
Office Culture noemt zichzelf een artpop band, maar dat is een stempel waar ik persoonlijk niet zoveel mee kan. Enough is wat mij betreft een album met een bijzondere mix van stijlen, waarvoor geen eenduidig etiket is te bedenken. Dat biedt misschien niet veel houvast, maar ondertussen valt er veel te genieten van de sfeervolle en veelkleurige muziek op het album, van de mooie zang en van de songs die je maar heen en weer sleuren tussen wegdromen en op het puntje van de stoel zitten. Dat heeft Uncut weer goed gehoord. Erwin Zijleman
De muziek van Office Culture is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse band: https://officeculture.bandcamp.com/album/enough.