Roxy Music was in de eerste jaren van haar bestaan uitermate productief, maar zanger Bryan Ferry had ook nog tijd voor het maken van twee soloalbums die vooral covers bevatten. Op een van de laatste dagen van 1974 stond Bryan Ferry met een band, een flink orkest en een handvol achtergrondzangeressen in de Royal Albert Hall in Londen en hij maakte er een waar feestje van Uiteraard kwam er vooral materiaal van zijn eerste twee soloalbums voorbij, maar Bryan Ferry vertolkte het werk van andere op geïnspireerde en gepassioneerde wijze. Het levert een release op die historische waarde heeft, maar ook in artistiek opzicht zeker niet tegen valt.
Ondanks de hoge productiviteit van Roxy Music, de band leverde tussen 1972 en 1975 maar liefst vijf albums af, had Bryan Ferry ook nog tijd voor het maken van soloalbums. In 1973, het jaar waarin ook For Your Pleasure en Stranded van Roxy Music werden uitgebracht, debuteerde de Britse zanger, die overigens ooit auditie deed als zanger voor King Crimson, met These Foolish Things, terwijl in 1974, het jaar van Roxy Music’s Country Life, voor mij het beste Roxy Music album, zijn tweede soloalbum Another Time, Another Place verscheen.
Ik heb de eerste twee soloalbums van Bryan Ferry altijd een stuk minder interessant gevonden dan het in 1976 verschenen derde soloalbum Let’s Stick Together, waarop Bryan Ferry, in tegenstelling tot op zijn eerste twee albums, ook een substantieel deel eigen werk vertolkte. These Foolish Things en Another Time, Another Place ontlenen hun kracht vooral aan de interessante selectie songs en natuurlijk aan de bijzondere stem van Bryan Ferry, die tot de betere zangeres van de vroege jaren 70 moet worden gerekend.
Deze week verscheen Live At The Royal Albert Hall, 1974, dat de Britse zanger live aan het werk laat horen. Live At The Royal Albert Hall opent met een geïnspireerd klinkende uitvoering van Sympathy For The Devil van The Rolling Stones, waarin Bryan Ferry wordt bijgestaan door een band die onder andere bestaat uit Roxy Music gitarist Phil Manzanera, Roxy Music drummer Paul Thompson en bassist John Wetton. Het wijkt niet eens zo gek veel af van het geluid van Roxy Music, maar dat verandert wanneer Bryan Ferry en zijn band vanaf de tweede track gezelschap krijgen van een uit de kluiten gewassen orkest.
Bryan Ferry werkt zich vol passie door een imposante rij covers heen en het zijn grotendeels de covers die we kennen van These Foolish Things en Another Time, Another Place. Zeker wanneer het orkest flink uitpakt, horen we Bryan Ferry vooral als crooner aan het werk en dat is een rol die hem op het lijf is geschreven.
De opnamen uit de Royal Albert Hall zijn ruim 45 jaar oud en komen hoorbaar uit een andere tijd, maar je hoort ook dat het een bijzonder optreden van Bryan Ferry was op die decemberavond in 1974. De Britse zanger bewaarde zijn experimentelere uitingen voor zijn band, maar vertolkt op deze decemberavond een flinke serie grote songs uit de geschiedenis van de popmuziek en doet dat op uitstekende wijze.
De klassiekers die hij met het orkest vertolkt laten horen dat Bryan Ferry ook als nachtclub crooner zijn brood had kunnen verdienen, maar ik heb een voorkeur voor de wat meer rock georiënteerde tracks in de setlist, die beter klinken dan de live-opnamen die ik van Roxy Music ken uit de betreffende periode.
De release van de opnamen uit 1974, die overigens werden gemaakt tussen twee Roxy Music tours in, heeft aan de ene kant historische waarde, maar aan de andere kant klinkt het bij vlagen geweldig en horen we Bryan Ferry met heel veel passie aan het werk. Ik had niet eens zo gek veel verwacht van deze opnamen uit de oude doos, maar Live At The Royal Albert Hall, 1974 is echt heel goed. Erwin Zijleman