De broers Brian en Roger Eno tekenen samen voor stapels albums die in het hokje ambient kunnen worden geduwd, maar bundelen nu de krachten op het fraaie Mixing Colours. Het is een album dat zich vijf kwartier lang in een uiterst langzaam tempo voortsleept en dat nergens uit de band springt met meer dan zeer subtiele klanken van piano en/of elektronica. Muziek voor de totale onthaasting en ontspanning, maar ook muziek voor bezinning en muziek die de fantasie meer prikkelt dan je bij oppervlakkige beluistering zult vermoeden. Luister met volledige aandacht en de broers Eno maken je vijf kwartier deelgenoot van een mooie en beeldende muzikale reis.
Zeker de naam van Brian Eno behoeft waarschijnlijk geen verdere toelichting. De Britse muzikant maakte deel uit van de eerste bezetting van Roxy Music, liet zich als producer gelden voor onder andere U2, Talking Heads en David Bowie, maakte een baanbrekend album met Talking Heads voorman David Byrne (My Life In The Bush Of Ghosts) en leverde een flinke stapel albums af die de basis vormen voor het Ambient genre.
Broer Roger Eno is een stuk minder bekend, maar ook hij heeft met een aantal fraaie albums bijgedragen aan het genre dat zijn broer min of meer heeft uitgevonden. De twee broers bundelden al vaker de krachten, maar deden dat voor zover ik weet nog niet eerder op een album. Dat hebben de Britse broers wel gedaan op het deze week verschenen Mixing Colours, waarvan de eerste tracks al in 2005 werden bedacht.
Mixing Colours is een uiterst ingetogen album vol subtiele klanken. Dit kunnen pianoklanken zijn, maar ook spaarzame bijdragen van elektronica en vaak allebei. Mixing Colours is een album dat in de smaak zal vallen bij liefhebbers van ambient (al zijn de hokjes New Age en neoklassiek mijns inziens net zo treffend), maar dat in eerste instantie wat vraagt van muziekliefhebbers met een voorkeur voor wat dynamischere muziek.
Mixing Colour is een album waarvan je heel onrustig kunt worden, maar het is ook een album dat kan zorgen voor totale ontspanning, het is maar net hoe je naar het album luistert. Het is een album dat je rustig kunt laten voortkabbelen op de achtergrond, al vervliegt dan veel van de schoonheid van de muziek van Brian en Roger Eno. Mixing Colours heeft het meeste effect wanneer je er met volledige aandacht naar luistert en je niet wordt afgeleid door andere geluiden (alleen fluitende vogeltjes of de ruisende wind zijn toegestaan).
Bij volledige aandacht word je makkelijk meegesleept door de ingetogen en sfeervolle klanken, die zich in een zeer langzaam tempo voortslepen. Op het eerste gehoor lijkt er misschien niet heel veel spannends te gebeuren in de subtiele en zich deels herhalende klanken op Mixing Colours, maar wanneer je je eenmaal hebt overgegeven aan het vijf kwartier durende album gebeurt er van alles.
Brian en Roger Eno hebben een beeldend album gemaakt, dat het uitstekend kan doen in een film, maar je kunt er ook je eigen beelden bij verzinnen (naar verluidt maken de broers zelf ook nog beelden beschikbaar via het Internet). Mixing Colours is onbedoeld ook de soundtrack van deze tijd. De klanken van de piano en de elektronica van de broers Eno klinken vaak wat somber en weemoedig, al duiken voorzichtig ook optimisme en warmte met enige regelmaat op.
Ik moet eerlijk toegeven dat ik meestal niet het geduld heb voor albums als Mixing Colours, maar sinds ik het album een keer vijf kwartier de volledige aandacht heb gegeven, hoor ik van alles in de muziek van Brian en Roger Eno en wordt het album mooier en mooier. Zeker in deze bijzondere tijden. Erwin Zijleman
Koop Brian Eno & Roger Eno - Mixing Colours op cd voor 17,50 bij Amazon.nl
Koop Brian Eno & Roger Eno - Mixing Colours op LP voor 33,54 bij Amazon.nl
