Nadia Reid dook net iets meer dan vier jaar geleden voor het eerst op met een jaarlijstjeswaardig debuut dat overliep van de belofte. De belofte werd waargemaakt met het drie jaar geleden verschenen Preservation en wordt nu van nog wat meer glans voorzien met het nog mooiere Out Of My Province. De songs op het derde album van Nadia Reid steken nog wat knapper in elkaar, haar zang is nog mooier en indrukwekkender en de inhuur van twee gelouterde producers heeft gezorgd voor veelkleuriger, maar nog steeds subtiel geluid. Out of My Province staat vol met prachtige songs en de een is nog mooier dan de ander. Wat een prachtig album van deze Nieuw-Zeelandse muzikante.
Listen To Formation, Look For The Signs werd precies drie jaar geleden gevolgd door het misschien net wat minder verrassende maar minstens net zo mooie Preservation, dat nu weer wordt gevolgd door Out of My Province.
Nadia Reid nam haar nieuwe album voor de afwisseling niet in Nieuw-Zeeland op maar in de Verenigde Staten en deed hierbij een beroep op twee producers van naam en faam. Out of My Province is geproduceerd door de vooral van Foxygen bekende Trey Pollard en door Matthew E. White, die onder andere mooie dingen deed voor Natalie Prass en Bedouine.
Ik was op voorhand niet direct enthousiast over de samenwerking met twee producers die normaal gesproken hun stempel drukken op de albums die ze produceren en die ook niet bekend staan om een ingetogen geluid. Dat ingetogen geluid was immers juist de kracht van de eerste twee albums van Nadia Reid die, volkomen terecht, volledig vertrouwden op de prachtige stem van de Nieuw-Zeelandse singer-songwriter. Mijn zorgen over de productie van Trey Pollard en Matthew E. White blijken gelukkig voorbarig, want ook Out of My Province is een prachtig en bijzonder subtiel ingekleurd album.
Ook op haar derde album maakt Nadia Reid de meeste indruk met haar prachtige stem. De zang op Out of My Province is over het algemeen zacht, maar zit vol gevoel en vol prachtige details. Het is een stem die de afgelopen jaren met van alles en nog wat is vergeleken en ook op Out of My Province hoor ik weer flarden Suzanne Vega en Margo Timmins (Cowboy Junkies), maar inmiddels toch vooral Nadia Reid.
Out of My Province is een album dat voor een belangrijk deel in het teken staat van een leven ‘on the road’ en dat is een leven dat niet altijd makkelijk is, maar Nadia Reid ook de mogelijkheid biedt om de wereld te zien. Beiden kanten van de medaille komen uitgebreid aan de orde op het album.
De songs van de Nieuw-Zeelandse muzikante lieten altijd al invloeden van Joni Mitchell horen, maar deze invloeden hebben op haar derde album aan terrein gewonnen. De songs op Out of My Province vertellen stuk voor stuk bijzondere verhalen, steken knap in elkaar en worden prachtig gezongen.
De instrumentatie is zoals gezegd nog altijd relatief sober, maar de twee topproducers met wie Nadia Reid werkte, hebben zeker geprobeerd om hun sporen na te laten op het album. Hier en daar hoor je de bijzondere strijkers en blazers van Matthew E. White, terwijl op andere plekken de elektronica van Trey Pollard opduikt. Het is gelukkig niet ten koste gegaan van het intieme geluid van Nadia Reid en voorziet dit geluid alleen maar van een onderhuidse spanning die haar songs nog net wat mooier en indringender maken.
Nadia Reid betovert op Out of My Province 40 minuten lang met muziek van een bijzonder hoog niveau. Het is muziek die betovert, verwondert en ontroert en het is muziek die alleen maar aan kracht blijft winnen. Nadia Reid is tot dusver toch nog vooral een wat obscuur talent uit Nieuw-Zeeland, maar zo langzamerhand moeten we onder ogen zien dat ze echt met de allerbesten mee kan. Erwin Zijleman
De muziek van Nadia Reid is ook verkrijgbaar via bandcamp: https://nadiareid.bandcamp.com/album/out-of-my-province.