22 november 2021

Elbow - Flying Dream 1

Elbow raakt nog wat verder verwijderd van de spanning en dynamiek van weleer op een uiterst ingetogen en zeer subtiel ingekleurd album, dat wel prachtig past bij het huidige jaargetijde
Elbow debuteerde twintig jaar geleden en heeft inmiddels een fraai en bijzonder oeuvre op haar naam staan. Flying Dream 1, het deze week verschenen negende studioalbum van de Britse band, is het meest ingetogen, meest sobere en ook meest dromerige album van de band tot dusver. De instrumentatie is zeer subtiel, maar verdient het absoluut om uitgeplozen te worden. Ook de zang van Guy Garvey is wat meer ingetogen en wat subtieler, maar het past prachtig bij de sfeervolle klanken, die wel raad weten met de herfstdagen van het moment. De spanningsbogen zijn misschien niet zo hoog als in het verleden, maar er valt verschrikkelijk veel te genieten op het fraaie Flying Dream 1, dat hooguit wat meer tijd vraagt.


Bij de bestudering van het oeuvre van de Britse band Elbow, zag ik, toch wel enigszins tot mijn verbazing, dat het debuutalbum van de band, Asleep In The Back, eerder dit jaar de twintigste verjaardag vierde. Het is een debuutalbum dat me in 2001 zeker opviel, maar op basis van dit debuut had ik niet verwacht dat Elbow de grote band zou worden die het nu is. 

Net als vrijwel iedereen die het oeuvre van Elbow hoog heeft zitten, vind ik The Seldom Seen Kid tot dusver het beste album van de band, maar wat mij betreft volgen alle albums die de band uit Manchester sindsdien heeft uitgebracht op slechts kleine afstand. Alle reden dus om met hoge verwachtingen uit te kijken naar Flying Dream 1, dat niet zo heel lang geleden werd aangekondigd en deze week is verschenen. 

Het album werd opgenomen in het Theatre Royal in Brighton en uiteraard schitterde het publiek in een door corona getekend jaar door afwezigheid. Muziekliefhebbers die beweren dat de muziek van Elbow sinds The Seldom Seen Kid een stuk minder spannend of zelfs saai is geworden, zullen waarschijnlijk weinig van hun gading vinden op Flying Dream 1, dat met afstand het meest ingetogen Elbow album tot dusver is en bovendien het album dat zich in het laagste tempo afspeelt. 

Flying Dream 1 is een zeer subtiel album waarop met veel precisie wordt gemusiceerd, waarop voorman Guy Garvey zijn stem nauwelijks verheft en waarop een met enige regelmaat opduikend koor (London Contemporary Voices) de songs voorziet van een lome of zelfs luie sfeer. 

Guy Garvey meldt in een interview met een Brits muziektijdschrift dat Flying Dream 1is beïnvloedt door albums als John Martyn’s Solid Air, PJ Harvey’s Is This Desire?, Hats van The Blue Nile en door Spirit Of Eden en Laughing Stock van Talk Talk. De laatste twee albums werden ten tijde van de release met grote regelmaat saai en bloedeloos genoemd, maar worden inmiddels gerekend tot het beste dat de Britse band maakte. 

Of dat met Flying Dream 1 van Elbow ook gaat gebeuren zal de tijd leren, maar duidelijk is wel dat we het nieuwe album van Elbow flink afwijkt van zijn voorgangers. De instrumentatie op het album is uiterst subtiel en soms jazzy, maar het is ook een spannende instrumentatie vol bijzondere wendingen, al zijn ze niet zo duidelijk aanwezig als in het oudere werk van de band. 

Ook de zang van Guy Garvey, die me nog steeds aan Peter Gabriel doet denken, is subtieler en ingetogener dan we van hem gewend zijn, maar past perfect bij de sobere klanken op het album. Ik ben nooit zo gek op het gebruik van een koor, maar op Flying Dream 1 past het verrassend goed en voorziet het de songs van iets warms en sfeervols. 

Ook ik heb moeten wennen aan het subtiele geluid op het nieuwe album van Elbow, waarbij alles voor het eerst op zijn plek viel toen de zon al geruime tijd onder was. Langzaam maar zeker dringt het album zich echter ook op andere tijdstippen op en hoor ik steeds meer raakvlakken met de genoemde albums van Talk Talk die ik destijds ook heb moeten leren waarderen. 

Ook Flying Dream 1 is alles bij elkaar genomen niet zo indrukwekkend als The Seldom Seen Kid, maar ik vind de afstand tot deze Elbow klassieker ook dit keer beperkt. Elbow slaat op Flying Dream 1 wat nieuwe wegen in, die me op een of andere manier wel bevallen en wat mij betreft doen uitzien naar Flying Dream 2. Erwin Zijleman


Flying Dream 1 van Elbow is verkrijgbaar via de Mania webshop: