Je moet het geluk maar hebben als band: op je grootste optreden uit je carrière ook nog eens in je beste vorm verkeren. Oasis had het geluk en 250.000 fans waren getuige (en vele anderen via de radio). Het live-materiaal van 10 en 11 augustus 1996 is terecht gekomen op Knebworth 1996, dat deze week in een aantal varianten is verschenen. Ik beperk me tot de muziek en die is geweldig. Opgejut door uitzinnige fans gaat Oasis vliegend van start en houdt het een uur en veertig minuten lang een bijzonder hoog niveau vast. De setlist is prachtig, de muzikanten van de band zijn in topvorm en Liam Gallagher zingt de sterren van de hemel. Twee grootse dagen in 1996, nu prachtig gevangen.
Deze week verschenen twee belangrijke live-albums: The Legendary 1979 No Nukes Concerts van Bruce Springsteen & The E Street Band en Knebworth 1996 van Oasis. De eerste heb ik uiteindelijk toch laten liggen. Bruce Springsteen en zijn band waren tijdens de No Nukes concerten in New York in september 1979 in prima vorm, maar ik heb Springsteen en zijn band nog veel beter gehoord en ook de inmiddels beschikbare live registraties zijn deels beter dan de nu beschikbare opnamen uit 1979.
Het ligt anders voor Knebworth 1996 van Oasis. De Britse band bereikte in de zomer van 1996 niet alleen het toppunt van haar roem maar stak op de twee avonden in augustus ook in absolute topvorm. Op 10 en 11 augustus trad Oasis op voor in totaal 250.000 fans op de festivalweide in het Britse Knebworth. Oasis had de jarenlange strijd met Blur definitief gewonnen en had met speels gemak een veelvoud van het recordaantal van 250.000 kaarten kunnen verkopen.
Als de band op 10 augustus voor het eerst het podium in Knebworth betreedt staat een uitzinnige menigte klaar, terwijl wereldwijd miljoenen fans aan de radio gekluisterd zitten. Oasis speelt een bij voorbaat gewonnen wedstrijd, maar moet uitkijken dat de zenuwen niet toeslaan. Dat doen ze niet.
De band uit Manchester staat vanaf de eerste noot met heel veel zelfvertrouwen en bravoure op het podium en laat vervolgens een uur en veertig minuten lang horen dat het in topvorm verkeert. De band zou uiteindelijk ten onder gaan aan de vele ruzies tussen de broers Liam en Noel Gallagher, maar in 1996 weten ze nog het beste in elkaar naar boven te halen.
Direct vanaf de eerste noten gaat de band er stevig in en hoor je dat de topvorm niet beperkt blijft tot de broers Gallagher, want ook de ritmesectie en de extra gitarist spelen vanaf de eerste noten geweldig. Oasis klinkt op Knebworth 1996 als een geoliede machine die het publiek met speels gemak om haar vinger windt. Noel Gallagher soleert er driftig op los, maar zijn broer Liam steelt wat mij betreft de show met geweldige zang.
De setlist is natuurlijk prachtig en bouwt fraai op naar de publieksfavorieten die vooral in het tweede deel van de set zitten, maar persoonlijk vind ik het eerste deel van de set met vooral wat stevigere albumtracks het best.
Live-registraties zijn door de beschikbaarheid van heel veel materiaal op YouTube tegenwoordig wat overbodig, maar Knebworth 1996 is het soort livealbum waar je in het pre-Internet tijdperk zo vurig op hoopte. Direct vanaf de eerste noten is duidelijk dat Oasis bezig is met een bijzonder optreden en het is knap hoe de band het hoge niveau vast houdt, terwijl de fans steeds uitzinniger worden. Het klinkt heerlijk ruw allemaal, maar het blijft ook melodieus.
Heel even was Oasis de allergrootste band op aarde en de band heeft het geluk dat juist dit moment perfect is gevangen op deze prachtige live-registratie. Heel even lijkt het overigens wat in te zakken wanneer het tempo wat omlaag gaat halverwege de setlist, maar de band herstelt zich snel.
Ook na Knebworth 1996 zou Oasis nog een aantal prima albums maken en met veel succes optreden, maar de pure magie van de twee zomeravonden in 1996 keerde niet meer terug. Of ik er heel vaak naar ga luisteren weet ik niet, maar bij gebrek aan echte concerten gaat dit zeer memorabele concert er zo op zijn tijd wel in. Erwin Zijleman
