14 augustus 2022

The Waterboys - This Is The Sea (1987)

Mike Scott timmert met zijn band The Waterboys inmiddels bijna veertig jaar aan de weg, wat een aantal geweldige albums heeft opgeleverd, maar This Is The Sea uit 1985 steekt er wat mij betreft bovenuit
Toen in de herfst van 1985 This Is The Sea van The Waterboys verscheen, liet de band een inmiddels bekend geluid horen. This Is The Sea borduurde voort op de eerste twee albums van de Schotse band, maar zette ook flinke stappen. Mike Scott en Karl Wallinger perfectioneerden op This Is The Sea het grootse geluid van de band en zorgden bovendien voor een aantal uitstekende songs. 37 jaar later durf ik This Is The Sea wel het hoogtepunt uit het oeuvre van The Waterboys te noemen en waar de laatste twee albums van de band me tegenvielen, staat het album uit 1985 nog altijd als een huis en heeft het de tand des tijds bovendien beter doorstaan dan de albums waarmee het destijds moest concurreren.



De Schotse band The Waterboys heeft inmiddels vijftien albums op haar naam staan en het zijn bijna allemaal uitstekende albums. Ik ben de band rond Mike Scott helaas wat kwijtgeraakt op de laatste twee albums (Good Luck, Seeker uit 2020 en het onlangs verschenen All Souls Hill), die me echt een stuk minder goed bevallen, maar de band heeft ook twee albums op haar naam staan die behoren tot het allerbeste dat in de jaren 80 werd gemaakt. 

Voor het zover was trok de Schotse band ook al stevig mijn aandacht met The Waterboys uit 1983 en A Pagan Place uit 1984, waarop het zo karakteristieke geluid van de band in de steigers werd gezet en direct wist op te vallen door een eigen geluid. De twee beste albums van de band zijn wat mij betreft echter Fisherman’s Blues uit 1988 en vooral This Is The Sea uit 1985.. 

Het was best een tijd geleden dat ik naar het album had geluisterd, maar direct bij de bombastische openingsnoten van Don’t Bang The Drums kwam alles weer naar boven, inclusief alle herinneringen aan het prachtjaar 1985. Op This Is The Sea komt het geluid dat de band al liet horen op haar eerste twee albums tot volle wasdom en het is een geluid waarmee The Waterboys zich schaarde onder de grote bands van dat moment, zij het op enige afstand van Simple Minds en met name U2. 

The Waterboys werden destijds vaak in één adem genoemd met de net wat grotere broers, maar The Waterboys maakten wat mij betreft duidelijk andere muziek. Waar de muziek van Simple Minds en U2 vaak verzoop in galm, creëerde Mike Scott met zijn band een fascinerende ‘wall of sound’ waarin ook plek was voor invloeden uit de Keltische muziek. 

Openingstrack Don’t Bang The Drums laat direct horen hoe de ‘wall of sound’ van The Waterboys klinkt. Na het filmische intro met blazers vallen de zwaar aangezette drums in en slaan The Waterboys je bovendien om de oren met strijkers, blazers, piano en gitaren. Het combineert allemaal prachtig met de Dylanesque zang van voorman Mike Scott, die veel emotie in zijn zang legt, waardoor de muziek van The Waterboys, in ieder geval bij mij, stevig binnen kwam en nog steeds komt. 

This Is The Sea bevatte met The Whole Of The Moon een hitsingle die nog steeds met enige regelmaat voorbij komt, maar het mooist zijn toch de typische albumtracks als de al genoemde openingstrack, de titeltrack en het wonderschone The Pan Within, dat ik nog steeds schaar onder de mooiste songs uit de jaren 80. This Is The Sea is door alle instrumenten en Mike Scott’s en Karl Wallingers's ‘wall of sound’ een behoorlijk overweldigend album, al nemen de Schotse muzikanten ook gas terug in een aantal tracks, waaronder het ingetogen Spirit en het bijzondere Trumpets. 

Ook wanneer de band flink uitpakt, blijft het geluid van The Waterboys op This Is The Sea ruimtelijk en door alle invloeden uit de Keltische muziek ook aards, wat een groot compliment is voor de productie van het album, waarvoor naast Mike Scott en Karl Wallinger ook John Brand en Mike Glossop tekenden. 

The Waterboys moesten het na This Is The Sea doen zonder Karl Wallinger, die stevig bijdroeg aan het grootse geluid van de band, maar koos voor zijn eigen band World Party. Het had consequenties voor het geluid van de band, waardoor This Is The Sea een uniek album binnen het oeuvre van de Schotse band blijft. Ik had er echt al een hele tijd niet meer naar geluisterd, maar sinds enige tijd draait This Is The Sea weer overuren, net als in de herfst van 1985. Groots album! Erwin Zijleman


This Is The Sea van The Waterboys is verkrijgbaar via de Mania webshop: