Mariel Buckley trok vier jaar geleden vooral in de eigen regionen aandacht met haar debuutalbum, maar het deze week verschenen Everywhere I Used To Be verdient ook hier alle aandacht. De muzikante uit Calgary is een uitstekende zangeres en kan binnen de Amerikaanse rootsmuziek op een breed terrein uit de voeten. Everywhere I Used To Be klinkt soms traditioneel, maar is ook niet vies van groots klinkende pop en rock met invloeden uit de Amerikaanse rootsmuziek. De sterke songs van de Canadese muzikante zijn bijzonder fraai ingekleurd en het zijn bovendien van die songs die je al na één keer horen wilt koesteren. Sterk album.
Bij de achternaam Buckley zijn de oren nog altijd direct gespitst, maar Mariel Buckley, die deze week opduikt met het album Everywhere I Used To Be, is geen familie van Tim en Jeff. De muzikante uit het Canadese Calgary is de jongere zus van de mij onbekende T. Buckley en is geen echte nieuwkomer. In 2018 verscheen immers haar debuutalbum Driving In The Dark, dat met name in haar vaderland en in de Verenigde Staten positief werd ontvangen en onder andere werd aangeprezen door k.d. lang.
Everywhere I Used To Be is mijn eerste kennismaking met de muziek van Mariel Buckley, die me vrij makkelijk wist te overtuigen van haar kwaliteiten. Het door Marcus Paquin (The Weather Station, Sarah Harmer, Julia Jacklin) geproduceerde Everywhere I Used To Be is een uitstekend album, dat liefhebbers van Amerikaanse rootsmuziek zeer zal aanspreken.
Marcus Paquin heeft het tweede album van Mariel Buckley voorzien van een gloedvol en zeer smaakvol geluid, waarin de snareninstrumenten overheersen en de pedal steel natuurlijk niet ontbreekt. Het is een geluid dat soms wat traditioneel aandoet, maar het tweede album van Mariel Buckley voelt zich ook thuis in hokjes als Americana en alt-country en flirt hier en daar bovendien stevig met het soort pop en rock dat uitnodigt tot lange roadtrips.
Het zijn genres waarbinnen het momenteel dringen is, maar Everywhere I Used To Be van Mariel Buckley heeft gelukkig veel meer te bieden dan een mooi verzorgd en aangenaam warm geluid. De muzikante uit Calgary schrijft lekker in het gehoor liggende songs, maar het zijn ook songs waarin ze persoonlijke verhalen vertelt. Everywhere I Used To Be bevat een aantal songs die je aangenaam verwarmen, maar de Canadese singer-songwriter is ook niet vies van de nodige melancholie.
Samen met Marcus Paquin en een aantal uitstekende muzikanten heeft de Canadese muzikante een veelzijdig album gemaakt, waarop steeds net wat andere invalshoeken worden gekozen en ook steeds andere accenten worden gelegd, zonder dat dit ten koste gaat van de consistentie van het album. Mariel Buckley kleurt hier en daar keurig binnen de lijntjes van de Amerikaanse rootsmuziek, maar zowel in een aantal zich uiterst langzaam voortslepende songs vol fraaie wolken pedal steel als in aanstekelijke popsongs met een flinke dosis rootsmuziek zoekt ze subtiel het avontuur, bijvoorbeeld door onverwachte elektronica toe te voegen.
Met name in de zich langzaam voortslepende songs excelleert de muzikante uit Calgary als zangeres. Mariel Buckley beschikt over een warme en krachtige stem, maar het is ook een stem die de persoonlijke songs op het album met veel gevoel kan vertolken. Mariel Buckley heeft naar eigen zeggen een album voor losers en underdogs gemaakt, maar ook muziekliefhebbers die zichzelf niet onder een van deze categorieën scharen zullen aangenaam verrast zijn door het tweede album van Mariel Buckley, die met veel overtuiging de ene na de andere song aan haar zegekar bindt.
Het is zoals gezegd dringen in de genres waarbinnen de Canadese muzikante zich beweegt, maar het sterke Everywhere I Used To Be is wat mij betreft een album dat er uitspringt in het enorme aanbod van het moment, waardoor Mariel Buckley de verwachtingen die haar achternaam direct opriep uiteindelijk waarmaakt. Erwin Zijleman
De muziek van Mariel Buckley is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Canadese muzikante: https://marielbuckley.bandcamp.com.