Het debuutalbum van Pretenders verscheen in de eerste weken van 1980 en dook uiteindelijk op in flink wat lijstjes met de beste albums van de jaren 80. Chrissie Hynde formeerde haar band in de eerste jaren van de Britse punk, maar was haar voorliefde voor 60s en 70s rock niet vergeten. Ze rekruteerde bovendien een aantal zeer getalenteerde muzikanten, onder wie de geweldige gitarist James Honeyman-Scott. Het album bevatte met Kid en Brass In Pocket twee geweldige singles, maar ook op de rest van het album was de kwaliteit dik in orde. De fraaie productie van de gelouterde Chris Thomas was de kers op de taart van dit album, dat inmiddels terecht is uitgegroeid tot een klassieker.
Chrissie Hynde verruilt aan het begin van de jaren 70 haar vaderland de Verenigde Staten en vestigt zich in Engeland, waar ze aan de slag gaat als journalist voor het muziekblad New Musical Express. Als in Engeland de eerste punkgolf overtrekt besluit ze om zelf ook een bandje te beginnen. In 1978 formeert ze (The) Pretenders dat na enkele personele wijzigingen een vaste line-up krijgt met gitarist James Honeyman-Scott, bassist Pete Farndon en drummer Martin Chambers.
Een eerste single, een door Nick Lowe geproduceerde versie van Stop Your Sobbing van The Kinks, wordt goed ontvangen, waarna helemaal aan het begin van 1980 het titelloze debuutalbum van de band verschijnt. Het album is mede door de singles Kid en Brass In Pocket een groot succes in zowel Europa als de Verenigde Staten. Het is bovendien een album dat in muzikaal en vocaal opzicht van een verrassend hoog niveau is en ook de songs die Chrissie Hynde al dan niet met haar bandleden schreef steken ruimschoots boven het maaiveld uit.
De voormalige muziekjournalist is er bovendien in geslaagd om een aantal uitstekende muzikanten om zich heen te verzamelen. Pete Farndon is een degelijke bassist die flink wat energie in de muziek van Pretenders stopt, wat een fraaie basis biedt voor het avontuurlijke en swingende drumwerk van Martin Chambers. Met James Honeyman-Scott heeft de band een exceptioneel gitarist in huis, die absoluut invloed heeft gehad op Johnny Marr. De jonge Britse muzikant verrast steeds weer met opvallende gitaarloopjes en bijzondere akkoorden en kiest vrijwel nergens voor de standaard rock riffs die ook hadden gepast in de songs van de band.
Chrissie Hynde blijkt tenslotte niet alleen te beschikken over een vlotte pen, maar ook over een zeer karakteristieke en krachtige maar ook mooie stem. De songs van de band hebben de ruwe energie van de punk en de new wave behouden, maar kiezen verder vooral voor de rock zoals deze ook al voor de punk bestond. Het zijn zeer aansprekende songs en songs die heel makkelijk blijven hangen, maar het zijn ook opwindende en energieke songs, die steeds weer de aandacht trekken met bijzonder gitaarwerk, een opzwepende ritmesectie en de opvallende stem van Chrissie Hynde en haar expliciete teksten. De singles Kid en vooral Brass In Pocket springen er makkelijk uit, maar Pretenders weet ook in de andere tien tracks een behoorlijk hoog niveau vast te houden.
Nick Lowe tekende zoals gezegd voor de productie van de eerste single van de band, maar gaf geen cent voor de toekomst van Pretenders en koos voor andere projecten. De band kwam vervolgens uit bij de gelouterde Chris Thomas, die The Beatles op zijn cv heeft staan, maar voor hij voor Pretenders aan de slag ging ook legendarische albums produceerde van onder andere Roxy Music, Procol Harum, Pink Floyd, Badfinger, Wings en The Sex Pistols. Het bleek een verstandige keuze, want het titelloze debuutalbum van Pretenders klinkt niet alleen fantastisch, maar is bovendien voorzien van de ruwe energie die een rockalbum zo aantrekkelijk maakt.
Het debuutalbum van Pretenders was al met al een uitstekende start van de carrière van de Britse band en de voorbode van een glanzende carrière, al lag er eerst de uitdaging om het lastige tweede album na een succesvol debuut te maken. Hoe dat is afgelopen lees je volgende week op de krenten uit de pop. Erwin Zijleman
