Er wordt al een tijdje heel druk gedaan over het debuutalbum van The Last Dinner Party en dit album is deze week verschenen. Het is een album dat flink uitpakt met verrassend aanstekelijke popsongs, maar de songs van de vijf Britse vrouwen hebben ook iets bijzonders. Bombast kan omslaan in subtiliteit en hitgevoelige deuntjes kunnen zomaar worden vervangen door songs met veel diepgang. Prelude To Ecstasy klinkt aan de ene kant heel bekend, maar is aan de andere kant anders dan al het andere dat momenteel wordt gemaakt. The Last Dinner Party wordt in brede kring zeer uitvoerig bejubeld en dat lijkt wat overdreven, maar het is echt volkomen terecht.
In meerdere recensies van het deze week verschenen en stevig gehypte debuutalbum van de Britse band The Last Dinner Party wordt het album aangeraden aan iedereen met een zwak of zelfs een voorliefde voor musicals. Nu heb ik persoonlijk echt helemaal niets met musicals en ook Britse hypes laat ik over het algemeen graag aan me voorbij gaan, waardoor ik met de nodige scepsis begon aan de beluistering van Prelude To Ecstasy. Het album opent met een korte klassiek aandoende prelude, maar hierna barst het debuut van The Last Dinner Party los en verdween mijn scepsis als sneeuw voor de zon.
Abigail Morris, Emily Roberts, Georgia Davies, Lizzie Mayland en Aurora Nishevci hebben met Prelude To Ecstasy een geweldig album afgeleverd. Het is een album dat je bij eerste beluistering vooral van je sokken blaast, maar vervolgens hoor je steeds meer moois en bijzonder op het eerste album van The Last Dinner Party, dat de idioot hoge verwachtingen makkelijk waar maakt.
Ik heb zoals gezegd helemaal niets met musicals, maar de associaties met het genre begrijp ik wel. De muziek van The Last Dinner Party is immers behoorlijk pompeus en de zang knalt echt uit de speakers. Daar ben ik normaal gesproken helemaal niet gek op, maar de songs van The Last Dinner Party zijn songs waarvan je alleen maar kunt houden en dat deed ik direct bij mijn eerste beluistering van het album.
Prelude To Ecstasy wordt met van alles en nog wat vergeleken, maar de meest genoemde namen zijn Queen, ABBA en Kate Bush (op de voet gevolgd door Sparks, David Bowie en Florence & The Machine). De vergelijking met Kate Bush heeft vooral te maken met de stem van Abigail Morris, die af en toe wel wat heeft van het Britse icoon, terwijl de vergelijking met Queen en ABBA vooral zal zijn ingegeven door enerzijds het pompeuze karakter van de muziek van The Last Dinner Party en anderzijds het vermogen om steeds weer te verrassen met hopeloos verslavende popsongs.
Prelude To Ecstasy is zo’n album dat je bij eerste beluistering al jaren lijkt te kennen, maar het is ook een album waarop je continu nieuwe dingen blijft ontdekken. In muzikaal opzicht is het soms behoorlijk over the top, maar het Britse vijftal kan in muzikaal opzicht ook behoorlijk subtiel klinken. Hetzelfde geldt voor de zang van Abigail Morris, die alle registers open kan trekken, maar die ook prachtig subtiel kan zingen. Het komt allemaal samen in songs die makkelijk verleiden, maar die ook verrassend goed in elkaar zitten. Ook ik moest heel even wennen aan het behoorlijk bombastische geluid van The Last Dinner Party, maar al snel koesterde ik alle songs op het album.
Prelude To Ecstasy wordt misschien met van alles en nog wat vergeleken, maar de vijf Britse vrouwen verleggen continu de grenzen en blijven dingen doen die je niet verwacht, zoals met zijn allen vocaal losgaan in een track die herinnert aan de unieke klanken van Le Mystère Des Voix Bulgares, wat dan weer wordt gevolgd door een wereldhit die ABBA is vergeten te maken, tot de gitaren beginnen te scheuren.
De leden van de band beschikken allemaal over de nodige muzikale en vocale bagage en dat hoor je track na track. Natuurlijk is het af en toe wel erg zwaar aangezet, maar net als functionele bombast lijkt door te slaan in holle bombast neemt The Last Dinner Party weer een andere afslag. Je moet er voor in de stemming zijn, maar als je dit bent is Prelude To Ecstasy van The Last Dinner Party een sensationeel goed album. Dat de Britse band de hype ver voorbij is zal duidelijk zijn. Erwin Zijleman
Prelude To Ecstasy van The Last Dinner Party is verkrijgbaar via de Mania webshop: