MGMT - Congratulations
Natuurlijk kon er het een en ander verwacht worden van MGMT. Het New Yorkse duo bestaande uit Ben Goldwasser en Andrew Van Wyngarden debuteerde twee jaar geleden met een door Dave Fridmann geproduceerde plaat (Oracular Spectacular) die niet alleen volstrekt onweerstaanbare popsongs bevatte, maar ook nog eens wist te vernieuwen met neopsychedelische muziek die lak had aan genres en conventies. Oracular Spectacular eindigde terecht hoog in menig jaarlijstje, MGMT schaarde zich onder de leukere bands van de afgelopen jaren en de tweede plaat van de band moet worden gerekend tot de platen waar de afgelopen twee jaar het meest naar is uitgezien. Desondanks komt Congratulations wat mij betreft als een enorme verrassing. Op haar tweede plaat neemt MGMT enige afstand van de eigentijdse popmuziek van haar debuut en neemt het ons mee op een psychedelische luistertrip die begint in de jaren 60 en eindigt in de jaren 80. MGMT heeft dit keer Sonic Boom, oftewel Pete Kember, weten te strikken als producer. Kember maakte in het verleden furore als voorman van cultband Spaceman 3 en heeft MGMT een toch wel wat ander geluid gegeven dan Dave Fridmann, al ligt de muziek van MGMT op Congratulations misschien zelfs wel dichter bij die van The Flaming Lips, die sinds jaar en dag met Dave Fridmann werken. Congratulations is een plaat die niet zo meedogenloos verleidt als zijn voorganger, maar na enige gewenning blijkt de tweede van MGMT ongelooflijk veel impact te hebben. In een aantal redelijk lang uitgesponnen tracks transformeert MGMT muziek die zijn oorsprong lijkt te hebben in de psychedelica uit de jaren 60 langzaam maar zeker naar muziek die vooral in de jaren 80 werd gemaakt. Het aantal invloeden is zo groot dat namen noemen eigenlijk zinloos is. Pink Floyd, The Beatles, The Mamas & The Papas, Talking Heads, Flaming Lips, Love, The Zombies, David Bowie; het zit er op een of andere manier allemaal in, maar over een uur kom ik ongetwijfeld weer met een heel ander lijstje op de proppen. Waar MGMT op haar debuut nog grossierde in perfecte popsongs, maakt het op haar tweede plaat muziek waarin je wat moet zoeken naar de structuur. Wanneer je deze structuur eenmaal hebt gevonden, blijkt de brei aan prachtige psychedelische klanken een fraai en goed doordacht geheel te vormen. Congratulations is een plaat die steeds beter en indrukwekkender wordt en steeds weer nieuwe dingen laat horen. Het is waarschijnlijk even slikken voor de liefhebber van de lichtvoetige popsongs op Oracular Spectacular, maar voor liefhebbers van geestverruimende en bedwelmende muziek vol verrassing, heeft MGMT een plaat gemaakt die zich steeds nadrukkelijker opdringt als een psychedelisch meesterwerk. Congratulations is een buitengewoon indrukwekkende en fascinerende plaat waarmee iedere muziekliefhebber zichzelf uitbundig mag feliciteren. Erwin Zijleman
Natuurlijk kon er het een en ander verwacht worden van MGMT. Het New Yorkse duo bestaande uit Ben Goldwasser en Andrew Van Wyngarden debuteerde twee jaar geleden met een door Dave Fridmann geproduceerde plaat (Oracular Spectacular) die niet alleen volstrekt onweerstaanbare popsongs bevatte, maar ook nog eens wist te vernieuwen met neopsychedelische muziek die lak had aan genres en conventies. Oracular Spectacular eindigde terecht hoog in menig jaarlijstje, MGMT schaarde zich onder de leukere bands van de afgelopen jaren en de tweede plaat van de band moet worden gerekend tot de platen waar de afgelopen twee jaar het meest naar is uitgezien. Desondanks komt Congratulations wat mij betreft als een enorme verrassing. Op haar tweede plaat neemt MGMT enige afstand van de eigentijdse popmuziek van haar debuut en neemt het ons mee op een psychedelische luistertrip die begint in de jaren 60 en eindigt in de jaren 80. MGMT heeft dit keer Sonic Boom, oftewel Pete Kember, weten te strikken als producer. Kember maakte in het verleden furore als voorman van cultband Spaceman 3 en heeft MGMT een toch wel wat ander geluid gegeven dan Dave Fridmann, al ligt de muziek van MGMT op Congratulations misschien zelfs wel dichter bij die van The Flaming Lips, die sinds jaar en dag met Dave Fridmann werken. Congratulations is een plaat die niet zo meedogenloos verleidt als zijn voorganger, maar na enige gewenning blijkt de tweede van MGMT ongelooflijk veel impact te hebben. In een aantal redelijk lang uitgesponnen tracks transformeert MGMT muziek die zijn oorsprong lijkt te hebben in de psychedelica uit de jaren 60 langzaam maar zeker naar muziek die vooral in de jaren 80 werd gemaakt. Het aantal invloeden is zo groot dat namen noemen eigenlijk zinloos is. Pink Floyd, The Beatles, The Mamas & The Papas, Talking Heads, Flaming Lips, Love, The Zombies, David Bowie; het zit er op een of andere manier allemaal in, maar over een uur kom ik ongetwijfeld weer met een heel ander lijstje op de proppen. Waar MGMT op haar debuut nog grossierde in perfecte popsongs, maakt het op haar tweede plaat muziek waarin je wat moet zoeken naar de structuur. Wanneer je deze structuur eenmaal hebt gevonden, blijkt de brei aan prachtige psychedelische klanken een fraai en goed doordacht geheel te vormen. Congratulations is een plaat die steeds beter en indrukwekkender wordt en steeds weer nieuwe dingen laat horen. Het is waarschijnlijk even slikken voor de liefhebber van de lichtvoetige popsongs op Oracular Spectacular, maar voor liefhebbers van geestverruimende en bedwelmende muziek vol verrassing, heeft MGMT een plaat gemaakt die zich steeds nadrukkelijker opdringt als een psychedelisch meesterwerk. Congratulations is een buitengewoon indrukwekkende en fascinerende plaat waarmee iedere muziekliefhebber zichzelf uitbundig mag feliciteren. Erwin Zijleman