De Britse zusjes Charley en Hattie Webb debuteerden ruim 10 jaar geleden met het in Nashville opgenomen A Piece Of Mind. Het vijf jaar geleden in de roemruchte Abbey Road studio opgenomen Daylight Crossing klonk minstens even Amerikaans en leverde The Webb Sisters bijna uitsluitend bijzonder positieve recensies op. We hebben ruim 5 jaar moeten wachten op de derde plaat van de Britse zusjes, maar Savages blijkt het lange wachten meer dan waard. Charley en Hattie Webb hebben in de tussentijd overigens niet stil gezeten. Samen met Sharon Robinson verzorgden The Webb Sisters de afgelopen jaren de achtergrondvocalen bij hun held Leonard Cohen tijdens diens wereldtoernooi waar lange tijd geen eind aan leek te komen. The Webb Sisters stonden bijna 250 keer met Leonard Cohen op de planken en dat blijft natuurlijk niet onbeloond. The Webb Sisters vertolken op hun derde plaat op fraaie wijze Cohen’s If It Be Your Will en uiteraard doet de oude meester mee middels een spoken word bijdrage. Het is een van de vele hoogtepunten op deze prachtige plaat. Tijdens de opnamen van Savages werkten The Webb Sisters met producer Peter Asher en de nodige bekende sessiemuzikanten. Asher draait al wat langer mee, heeft onder andere gewerkt met 10,000 Maniacs en Linda Rondstadt en past goed bij de muziek die The Webb Sisters maken. Het levert een mooie mix van eigentijdse en tijdloze muziek op, die voor een belangrijk deel is te vangen in de hokjes folkpop en countrypop . Ook op Savages klinken The Webb Sisters weer behoorlijk Amerikaans, maar hier en daar hoor je toch ook duidelijk invloeden uit de hoogtijdagen van de Britse folk. Net als op hun vorige platen pakken The Webb Sisters flink uit met alle instrumenten die ze bespelen (waaronder harp, mandoline en gitaar), maar de belangrijkste en in ieder geval de meest in het oor springende instrumenten op Savages blijven toch de stemmen van Charley en Hattie. Savages is zeker in vocaal opzicht een plaat van een bijzonder hoog niveau (Leonard Cohen nam de Webb zusjes niet voor niets mee op tournee). Met name de harmonieën zijn prachtig, maar ook individueel pakken de zusjes flink uit met heldere vocalen die vrijwel niemand onberoerd zullen laten. Waar het onderscheidend vermogen op andere terreinen op hun vorige platen nog niet heel groot was, laat Savages horen dat Charley en Hattie Webb zich de afgelopen jaren flink hebben ontwikkeld. In muzikaal opzicht klinkt Savages akelig trefzeker en ook het niveau van de songs ligt een stuk hoger dan op de vorige platen van het duo. Hiernaast klinken The Webb Sisters op Savages een stuk veelzijdiger dan op de twee voorgangers en is het niveau van een bijna angstaanjagend constant en hoog niveau. Op basis van het gebodene op Savages durf ik dan ook wel te voorspellen dat The Webb Sisters met deze plaat definitief door gaan breken naar een groot publiek. Daar valt helemaal niets op af te dingen, want het fraaie Savages is in alle opzichten een plaat om te koesteren. Erwin Zijleman