De laatste tijd heb ik in de auto verrassend vaak Last Chance Rider van ene Bob Martin in de cd speler. Het is een plaat die klinkt alsof hij een jaar of veertig geleden is gemaakt en sluit aan bij de muziek van grootheden als Jackson Browne, John Prine, Bob Dylan en Paul Simon, om maar eens een aantal namen te noemen. Last Chance Rider is niet zo oud als de plaat klinkt, want de zoveelste comeback plaat van Bob Martin stamt uit 1982. De Amerikaanse singer-songwriter had er op dat moment al een hele carrière op zitten. Met name in de jaren 70 leek Bob Martin meerdere malen door te breken naar een groot publiek. Hij werd op handen gedragen door zijn collega’s, toerde met de grootheden der aarde in het folkgenre en kon voor zijn platen een beroep doen op de beste muzikanten in de business. Op een of andere manier ging het echter steeds mis met de carrière van Bob Martin en ook Last Chance Rider verdween aan het begin van de jaren 80, ondanks bijzonder lovende kritieken, al heel snel in de uitverkoop bakken. Bob Martin staat ondanks zijn hoge leeftijd (hij is de 70 inmiddels gepasseerd) nog regelmatig op het podium en stond de afgelopen maand op de Nederlandse podia. Een ieder die het net als ik gemist heeft (excuses voor de timing van deze recensie, al is er gelukkig nog één kans) zal het moeten doen met de heruitgave van Last Chance Rider en dat is zeker geen straf. Last Chance Rider is een tijdloze singer-songwriter plaat van een bijzonder hoog niveau. Bob Martin blijft op de plaat relatief dicht bij de kaders van de traditionele folk en country, maar schrijft songs die blijven hangen als popsongs. Dat ligt voor een deel aan de geweldige muzikanten die zijn komen opdraven voor Last Chance Rider, maar ook de aangename stem van Bob Martin en zijn gevoel voor aangename melodieën dragen nadrukkelijk bij aan de kwaliteit van de plaat. Bob Martin komt uit dezelfde stad als Jack Kerouac (Lowell, Massachusetts) en dat hoor je. Net als Kerouac beschikt Bob Martin over een scherpe pen en vertelt hij indringende verhalen over het leven op het Amerikaanse platteland, wat de plaat niet alleen in muzikaal opzicht maar ook in tekstueel opzicht interessant maakt. Gezien het gemak waarmee Last Chance Rider me heeft weten te overtuigen en uiteindelijk zelfs compleet heeft weten te veroveren, is het voor mij een raadsel dat deze plaat zich 30 jaar geleden niet heeft geschaard onder de klassiekers in het genre, maar zo heeft de popmuziek er wel meer. Liefhebbers van tijdloze Amerikaanse singer-songwriter adviseer ik echter nadrukkelijk om naar de plaat te gaan luisteren. Veel betere muziek wordt momenteel immers niet gemaakt in dit genre. Erwin Zijleman
Bob Martin is op Tweede Paasdag (9 april) in de middag nog te zien in Den Herberg in Belfeld. Er kan worden gereserveerd via e-mail: jhgmjacobs@hetnet.nl of telefoon: 077-477 17 18. Promotor Hans Jacobs kan je ook vertellen hoe je in het bezit kunt komen van de prachtige reissue van Last Chance Rider.
