TBC van de Belgische band Amatorski verscheen oorspronkelijk in het voorjaar van 2011 en was de opvolger van de een jaar eerder verschenen debuut EP Same Stars We Shared. Ik heb bijna twee jaar geleden veel gelezen over het debuut van Amatorski, maar ben op een of andere manier nooit aan het beluisteren van de plaat toe gekomen. Dat gebeurde pas nadat ik aan het begin van dit jaar een nieuwe versie van TBC in handen kreeg. TBC werd onlangs opnieuw uitgebracht in een nieuwe versie, die naast de songs van TBC ook de songs van de debuut EP Same Stars We Shared bevat. Na beluistering van de 11 songs op de nieuwe versie van TBC begreep ik eerlijk gezegd niet dat ik niet eerder werd betoverd door de muziek van Amatorski, maar gelukkig is het er alsnog van gekomen. Amatorski uit Gent maakt op haar debuut TBC aardedonkere muziek vol sprookjesachtige elementen. De plaat opent met tweeënhalve minuut muziek uit een soort speeldoos, maar langzaam maar zeker drijven de donkere wolken binnen. In de tweede trek doen ook de bijna minimalistisch uitgevoerde triphop achtige ritmes en de bijzonder mooie stem van zangeres Inne Eysermans hun intrede en duikt voor het eerst de naam Portishead op als vergelijkingsmateriaal. Dat is een vergelijking waar niet zo heel veel op valt af te dingen, al heeft Amatorski een duidelijk eigen geluid. Het geluid van Amatorski is over het algemeen uiterst sober, maar een tijdelijke uitbarsting is nooit ver weg. Het is knap hoe de band betoverend mooie klanken weet te combineren met een aardedonkere onderlaag en tussen deze lagen in valt steeds de prachtige stem van Inne Eysermans op. TBC is een plaat die het uitstekend doet op de achtergrond, maar in dat geval ontgaan je waarschijnlijk de meeste van de prachtige details die de band uit Gent in haar debuut heeft verstopt. Op TBC worden heel veel verschillende instrumenten ingezet, maar over iedere noot lijkt nagedacht. De muziek van Amatorski varieert van uiterst sober tot heerlijk vol, maar van overdaad of leegheid is nooit sprake. Zeker wanneer de band kiest voor meer jazzy klanken ligt de vergelijking met Portishead weer wat sterker voor de hand, maar als Amatorski vervolgens een enorme bak herrie over je uit stort ben je deze vergelijking meteen weer vergeten. Na de zeven prachtige tracks van TBC volgen zoals gezegd de vier tracks van de debuut EP van de band. Ook deze zijn stemmig en zonder uitzondering buitengewoon mooi, maar wel een stuk toegankelijker dan de tracks op TBC. Mijn advies is daarom om eerst naar Same Stars We Shared te luisteren en vervolgens pas te beginnen aan TBC. De conclusie kan uiteindelijk alleen maar zijn dat Amatorski prachtige muziek maakt met een uniek karakter. Het blijft vervelend dat ik er pas zo laat achter kom, maar het voordeel is dat de opvolger van TBC waarschijnlijk niet zo heel lang meer op zich laat wachten. Iedereen die TBC net als ik gemist heeft twee jaar geleden, mag deze nieuwe kans absoluut niet laten liggen. Erwin Zijleman