Jacco Gardner - Cabinet Of Curiosities

In binnen- en buitenland wordt al enige tijd vol verwachting uitgekeken naar het debuut van de Nederlandse muzikant Jacco Gardner. Als zelfs de Amerikaanse muzieksite Pitchfork in de rij staat om het debuut van de Nederlander te recenseren, moet er haast wel iets bijzonders aan de hand zijn. Na beluistering van Cabinet Of Curiosities kan ik me alleen maar aansluiten bij alle lovende woorden die al zijn opgeschreven over het debuut van Jacco Gardner. Cabinet Of Curiosities is immers in meerdere opzichten een bijzondere of zelfs sensationele plaat. Jacco Gardner is pas 24, maar neemt je op zijn debuut mee naar een periode die heel ver voor zijn geboortedatum ligt. Cabinet Of Curiosities is al vergeleken met het werk van Syd Barrett en Brian Wilson, maar namen als Love, The Zombies en Van Dyke Parks zijn minstens even treffend en hetzelfde geldt eigenlijk voor vrijwel iedere band die een plekje op de roemruchte Nuggets verzamelaars van het al even roemruchte Elektra label wist te bemachtigen. Stop Cabinet Of Curiosities in de cd speler en je waant je onmiddellijk in de jaren 60. De psychedelische pop van Jacco Gardner tovert beelden van vloeistofdia’s en the summer of love op het netvlies en betovert vrijwel direct. Het is razend knap hoe Jacco Gardner deze muziek uit een heel ver verleden laat herleven, maar het is misschien nog wel knapper hoe tijdloos het allemaal klinkt. Zo tijdloos dat het soms bijna eigentijds is. Cabinet Of Curiosities is een plaat waarvan je eigenlijk alleen maar kunt houden. Alles klinkt even aangenaam en bedwelmend, zodat wegdromen eigenlijk de enige optie is. Het muzikale spectrum waarbinnen Jacco Gardner opereert is niet het enige dat opvalt bij beluistering van Cabinet Of Curiosities. De plaat klinkt nagenoeg perfect en valt op door een rijk instrumentarium, waarin de tegenwoordig nauwelijks meer gebruikte mellotrons, klavecimbels en klokkenspelen (overigens allemaal elektronisch gegenereerd)  een belangrijke rol spelen, en een nagenoeg perfecte productie. Op de cover van de plaat zijn naar verluid een flink aantal dieren verstopt, maar het ontdekken van alle instrumenten en andere toevoegingen in het prachtige geluid van Jacco Gardner is een minstens even boeiende (en lastige) bezigheid. De hierboven genoemde bands waren in de jaren 60 al niet vies van een lekker vol geluid, maar Jacco Gardner gaat op Cabinet Of Curiosities nog een stapje verder en weet moderner klinkende synths op bijzondere wijze te integreren in zijn geluid. Cabinet Of Curiosities staat vol met songs die je onmiddellijk weten te veroveren, maar het zijn ook stuk voor stuk songs die de fantasie vrijwel eindeloos blijven prikkelen. Het verwerken van invloeden uit de 60s psychedelica is de laatste jaren eerder regel dan uitzondering, maar een plaat van het niveau van Cabinet Of Curiosities levert dit maar zeer zelden op. Het debuut van Jacco Gardner verschijnt in Nederland op het Excelsior label, dat met Cabinet Of Curiosities voor de zoveelste keer een ultieme lenteplaat in handen heeft. Anders dan alle vorige, maar het gelukzalige gevoel is gebleven. Het zuinige Pitchfork geeft het debuut van Jacco Gardner uiteindelijk een 7,2. Ik denk persoonlijk meer aan de perfecte tien. Cabinet Of Curiosities heeft immers alles in huis om uit te groeien tot een parel in het al zo rijk bedeelde genre. Erwin Zijleman