Peter Milton Walsh maakte aan het eind van de jaren 70 kort deel uit van de legendarische Australische band The Go-Betweens, maar uiteindelijk werkte het niet. "Walsh is night, we are day" zeiden de twee voormannen van The Go-Betweens er ooit eens over. Het is een uitspraak die wordt onderschreven door de zwaar onderschatte platen die Peter Milton Walsh tussen 1985 en 1997 met zijn band The Apartments zou maken. Stuk voor stuk aardedonkere platen, maar ook platen van een bijna onwerkelijke schoonheid, die inmiddels hadden moeten zijn uitgegroeid tot klassiekers.
Na een stilte van 18 jaar is Peter Milton Walsh terug met The Apartments en lijkt het wel of de tijd heeft stil gestaan. No Song, No Spell, No Madrigal borduurt voort op de vorige platen van de band, maar legt de lat nog net een stukje hoger.
De muziek van The Apartments werd in het vorige leven van de band vooral vergeleken met de muziek van onder andere American Music Club, Leonard Cohen, Spain en Tindersticks. Het is nog steeds relevant vergelijkingsmateriaal, maar als ik slechts één naam zou mogen noemen, zou ik kiezen voor de muziek van de Schotse band The Blue Nile.
Net als The Blue Nile maakt The Apartments muziek die het daglicht maar nauwelijks kan verdragen. De stemmige, maar bij vlagen ook zwaar georkestreerde, klanken op No Song, No Spell, No Madrigal lijken gemaakt voor lange, donkere en bij voorkeur regenachtige avonden en doen het vooral goed wanneer melancholie het even wint van de roze bril.
Een ieder die de vorige platen van The Apartments kent weet dat Peter Milton Walsh songs schrijft die diep onder de huid kunnen kruipen en ook de songs op No Song, No Spell, No Madrigal slagen hier weer moeiteloos in. Deels vanwege de werkelijk prachtige instrumentatie, deels vanwege de indringende en emotievolle zang van de Australiër.
De niet meer verwachte comeback van The Apartments is verschenen op een klein Frans label, maar verdient wereldwijd erkenning. The Apartments hadden tot voor kort al een aantal prachtplaten op hun naam staan, maar deze nieuwe plaat is nog mooier en indrukwekkender. Schrijf maar op voor de jaarlijstjes. Erwin Zijleman
