Upsweep van Hannah Epperson heeft het me de laatste weken zeker niet makkelijk gemaakt, maar wanneer je eenmaal bent gegrepen door de bijzondere songs van de muzikante uit Vancouver, wil je alle geheimen in haar muziek ontrafelen. Upsweep is een plaat die bestaat uit twee delen, die allebei uit vijf songs bestaan. Het zijn twee keer dezelfde vijf songs, maar daar kwam ik eerlijk gezegd pas achter toen ik het hoesje na afloop bestudeerde.
Het eerste deel van de plaat is gekoppeld aan de naam Amelia en is het toegankelijke en meer pop-georiënteerde deel van de plaat. Het woord toegankelijk moet je direct met een flinke korrel zout nemen, want Hannah Epperson maakt op Upsweep muziek die verre van alledaags en hierdoor ook zeker niet altijd even toegankelijk is.
Het eerste deel van de plaat valt op door mooie fluisterzachte vocalen, die worden omgeven door een opvallend speelse en avontuurlijke instrumentatie. Het is een instrumentatie waarin bijzondere ritmes domineren. De ruimte die wordt opengelaten door de vaak triphop achtige ritmes, wordt sober of zelfs bijna minimalistisch ingekleurd door elektronica, strijkers en allerlei bijzondere geluiden.
Het geeft de songs van Hannah Epperson een bijzonder geluid, dat in eerste instantie vooral intrigeert, maar dat na enige gewenning ook steeds meer vermaakt en betovert. Heel af en toe zijn de songs van Hannah Epperson bijna hitgevoelig, maar het experiment is nooit ver weg.
Door de bijzondere klanken en dit experiment lijkt Hannah Epperson in eerste instantie wat van de hak op de tak te springen, maar wanneer je de plaat wat vaker hebt gehoord valt er veel op zijn plek.
Na 5 songs zit het deel van Amelia er op en is het, na een kort gesproken intermezzo, de beurt aan Iris. Vervolgens komen de eerste vijf songs nog eens voorbij, maar dan in een totaal ander jasje. De instrumentatie doet dit keer zeer klassiek aan met een hoofdrol voor violen, terwijl de opvallende ritmes ontbreken. Het maakt de songs van Hannah Epperson breekbaarder en indringender.
Het tweede deel van de plaat wist mij direct te verleiden en is me nog steeds dierbaarder dan het eerste deel, al ga ik dit eerste deel wel steeds meer waarderen en lijkt het er op dat de dynamiek en het avontuur op het eerste deel van de plaat bijdragen aan de schoonheid van het tweede deel.
Hannah Epperson heeft met Upsweep een hele mooie en bijzondere plaat gemaakt en het is helaas een plaat die tot dusver veel te weinig aandacht heeft gekregen. Een ieder die de moeite neemt om deze plaat te beluisteren zal echter snel met me eens zijn dat Hannah Epperson een plaat heeft gemaakt die echt alle aandacht verdient. Erwin Zijleman
