De Amerikaanse singer-songwriter Joseph Arthur heeft inmiddels een aardig stapeltje platen op zijn naam staan, maar in mijn platenkast zie ik er echt maar één. Our Shadows Will Remain uit 2004 heb ik heel vaak gedraaid en als ik me niet vergis heeft de plaat zelfs mijn jaarlijstje over het betreffende jaar gehaald, maar op de een of andere manier mis ik sindsdien de platen van de Amerikaan, die een paar jaar geleden samen met Ben Harper en Dhani Harrison (zoon van George) ook nog de supergroep Fistful of Mercy vormde.
Al weer een aantal maanden geleden verscheen The Family, dat ik ter ere van het concert dat Joseph Arthur volgende maand geeft in Amsterdam alsnog op de mat vond. Het is de eerste muziek die ik van Joseph Arthur hoor in een jaar of tien, maar The Family bevalt me zeer.
Vlak voor het opnemen van The Family tikte Joseph Arthur een antieke piano op de kop en deze piano staat centraal in alle songs op de plaat. De uit New York opererende muzikant speelt op zijn nieuwe plaat niet alleen op de prachtig klinkende Steinway piano, maar bespeelt ook alle andere instrumenten.
De ervaren Tchad Blake verzorgde vervolgens de mix en het is een mix die, zeker op het eerste gehoor, nogal heftig over komt. Boven op de mooie pianoklanken laat Joseph Arthur de gitaren flink janken en vervormen, waarna stevig aangezette elektronische drums, synths en loops het geluid nog verder inkleuren.
Ik moest zeker even wennen aan de niet alledaagse combinatie van instrumenten, maar vind het inmiddels prachtig. De piano zorgt op The Family voor de sfeer, de gitaren voor de intensiteit, terwijl de elektronica beiden lagen met elkaar weet te verbinden. Vervolgens voegt Joseph Arthur ook nog zijn vocalen toe en ook deze zijn intens.
Het levert een geluid op dat niet goed is te vergelijken met de muziek van anderen en dat zich na enige gewenning flink opdringt. Joseph Arthur combineert op zijn nieuwe plaat niet alleen op bijzondere wijze verschillende instrumenten, maar integreert ook zeer uiteenlopende stijlen in zijn muziek en smeedt deze stijlen bovendien aan elkaar tot een uniek geluid, dat flarden uit meerdere decennia popmuziek bevat.
Het is een intens geluid vol emotie, passie en avontuur en het is een geluid dat de songs van de Amerikaan een enorme urgentie geeft. Als ik naar The Family luister weet ik direct weer wat ik 12 jaar geleden zo goed vond aan Joseph Arthur, ook al klinkt deze plaat totaal anders dan Our Shadows Will Remain.
Na beluistering van deze interessante en indringende plaat weet ik zeker dat ik Joseph Arthur in de gaten ga houden en ga ik bovendien de tussenliggende platen ontdekken, ook al ligt de lat na beluistering van The Family ontzettend hoog. Erwin Zijleman
Joseph Arthur staat op 4 november in de Amstelkerk. Kaarten zijn verkrijgbaar via de site van Paradiso: https://www.paradiso.nl/web/Agenda-Item/Joseph-Arthur-2.htm
