De gezondheid van de muzikant die zo lang furore maakte in The Allman Brothers Band ging hard achteruit en zelfs een levertransplantatie mocht niet meer baten.
Uiteindelijk overleed Gregg Allman in mei van dit jaar en ontviel ons wederom een groot muzikant. Southern Blood was toen gelukkig al af en verschijnt nu postuum.
Gregg Allman wilde een afscheid in stijl en wist voor Southern Blood niet alleen topproducer Don Was, maar ook flink wat muzikanten van naam en faam te strikken.
In de fameuze FAME Studios in Muscle Shoals doken onder andere Jackson Browne, Buddy Miller, pedal steel tovenaar Greg Leisz en blazer veelvraat Jay Collins op en uiteraard stonden ook de orgels van Gregg Allman opgesteld.
Het maken van een goede afscheidsplaat is maar weinigen gegeven. David Bowie deed het op unieke wijze, Leonard Cohen op een buitengewoon ontroerende manier, terwijl Johnny Cash er in slaagde om een hele stapel goede afscheidsplaten te maken.
Wat op Southern Blood opvalt is dat je slechts zeer incidenteel hoort dat je te maken hebt met een muzikant die met zijn laatste project bezig is. Voor de songs op de plaat deed Gregg Allman vrijwel uitsluitend een beroep op songs van anderen, onder wie tijdgenoten als Bob Dylan, Tim Buckley, Jerry Garcia, Lowell George en Jackson Browne. Gregg Allman vertolkt deze songs op gloedvolle wijze.
Hij is verrassend goed bij stem (al moesten de gastvocalisten op de plaat af en toe flink bijspringen) en steekt in muzikaal opzicht in een blakende vorm. Don Was heeft Southern Blood voorzien van een volstrekt tijdloos geluid en het is een geluid waarin de invloeden uit de country, folk, R&B, blues en rock uitstekend gedijen.
Het is een geluid dat op een of andere manier direct vertrouwd klinkt, maar dat hier en daar ook weet te verrassen, bijvoorbeeld wanneer blazers en pedal steel op bijzonder fraaie wijze samenvloeien.
Southern Blood is een plaat die met een beetje fantasie ook een aantal decennia geleden gemaakt had kunnen worden en ook een aantal decennia geleden was het een topplaat geweest. Southern Blood is een plaat van afscheid, maar het is ook een plaat waarop Gregg Allman nog één keer doet waar hij goed in is: muziek maken. Southern Blood heeft hierdoor niet het mystieke, emotionele of breekbare van de hierboven genoemde afscheidsplaten, maar viert het leven met muziek vol passie en soul.
Gregg Allman heeft een rijk verleden met The Allman Brothers Band, maar een niet al te imposante solocarrière. Hij maakte in 1973 het geweldige Laid Back, maar hier staan talloze missers tegenover, met het samen met echtgenote Cher gemaakte Two The Hard Way als triest dieptepunt. Met Southern Blood revancheert Gregg Allman zich voor zijn slechte platen en maakt hij een plaat die naast zijn solodebuut mag staan. Het levert een afscheid in stijl op. Erwin Zijleman