Nu worden er de afgelopen jaren wel heel reissues op de markt gezet, waarbij de prijzen flink oplopen en met name het bonusmateriaal vaak wat tegenvalt. De reissues van het werk van Fleetwood Mac uit de periode waarin de band floreerde behoorden tot de positieve uitzonderingen, al was het jammer dat het in 1975 verschenen titelloze album van de band vooralsnog buiten de boot leek te vallen.
Dat is gelukkig niet gebeurd, want na de eerder genoemde platen is nu ook Fleetwood Mac uit 1975 verschenen in een aantal nieuwe uitvoeringen. De plaat uit 1975 is de eerste plaat waarop Stevie Nicks en Lindsey Buckingham deel uit maakten van de band en uiteraard zijn ook Christine McVie, John McVie en Mick Fleetwood van de partij.
Christine McVie heeft op de plaat uit 1975 nog een flinke vinger in de pap, maar de machtsgreep van Stevie Nicks en Lindsey Buckingham, die op het in 1973 verschenen Buckingham Nicks al hadden laten horen waartoe ze in staat waren, is overduidelijk.
Fleetwood Mac uit 1975 heeft niet dezelfde status als Rumours en Tusk, maar er gingen uiteindelijk een slordige 8 miljoen exemplaren over de toonbank, waarmee de plaat het niet slecht doet in de lijst met best verkochte platen. Belangrijker is dat de eerste plaat met Stevie Nicks en Lindsey Buckingham niet onder doet voor de platen die zouden volgen (en beter is dan bijvoorbeeld Mirage en Tango In The Night).
Op Fleetwood Mac is de blauwdruk te horen voor de twee legendarische opvolgers, terwijl de plaat met Rhiannon en Landslide twee van de betere popsongs van Fleetwood Mac bevat (Rhiannon vind ik persoonlijk zelfs het allerbeste popliedje van de band).
Het mooie van de eerste plaat van het nieuwe Fleetwood Mac is dat het geluid van de band nog net wat ruwer is. Er wordt overduidelijk gesleuteld aan een blinkend Westcoast pop geluid, maar het is nog werk in uitvoering, wat absoluut zijn charme heeft.
Ik geef eerlijk toe dat ik zelf ook meestal Rumours of Tusk op de platenspeler leg of in de cd speler stop, maar ook de eerste plaat van het vernieuwde Fleetwood Mac verdient alle aandacht.
En net zoals bij de vorige Fleetwood Mac reissues is ook bij de reissue van deze plaat het bonusmateriaal op orde. De vele outtakes laten mooi horen hoe Stevie Nicks en Lindsey Buckingham het geluid van Fleetwood Mac transformeerden. Het vele live materiaal op de luxe editie is misschien nog wel interessanter, al is het maar omdat Lindsey Buckingham laat horen dat hij ook met het oude bluesy materiaal van de band uit de voeten kan en de band laat horen dat het de songs van de plaat lekker rauw kan spelen.
Genoeg redenen om ook deze Fleetwood Mac reissue toe te voegen aan het fraaie stapeltje van de afgelopen jaren. Erwin Zijleman