Daughter Of Swords, het alter ego van de Amerikaanse singer-songwriter Alexandra Sauser-Monnig kiest op haar debuut voor subtiliteit. De instrumentatie is sober, de stem is puur en de beperkt toegevoegde effecten zijn smaakvol en trefzeker. Ondanks de beperkte middelen weet Daughter Of Swords een opvallend veelkleurig geluid neer te zetten en is het steeds weer genieten van de mooi verzorgde popliedjes van de Amerikaanse muzikante, waarin bovendien steeds weer nieuwe dingen zijn te horen. Het is een van de obscure nieuwe albums van deze week, maar het is er een die echt alle aandacht verdient.
Daughter Of Swords is het alter ego van de uit Durham, North Carolina, afkomstige Alexandra Sauser-Monnig en die kennen we weer als lid van het vocale trio Mountain Man.
Als Daughter Of Swords heeft Alexandra Sauser-Monnig een album gemaakt dat alle haast uit je leven haalt. Dawnbreaker opent met een uiterst ingetogen song, waarin een paar subtiele akkoorden op de akoestische gitaar worden gecombineerd met een wat loom klinkende stem. Veel eenvoudiger en soberder kan het niet, maar de openingstrack van het debuut van Daughter Of Swords komt stevig aan.
Alexandra Sauser-Monnig slaagt er in om je direct haar muzikale wereld in te slepen en het is een wereld die ver lijkt verwijderd van onze hectische samenleving. De eerste track van Dawnbreaker herinnert aan Appalachen folk uit een ver verleden en heeft ondanks de eenvoudige middelen een bezwerende of zelfs hypnotiserende uitwerking. Daughter Of Swords had van mij alleen maar van dit soort bijzondere luisterliedjes mogen maken, maar dat ging zelfs Alexandra Sauser-Monnig net wat te ver.
In de tweede track van haar debuutalbum wordt wat subtiele elektronica en percussie toegevoegd en verwarmt Daughter Of Swords je hart met een suikerzoet en wonderschoon popliedje. Het is een popliedje vol warme klanken en fluisterzachte vocalen, die de ruwe Appalachen tijdelijk hebben verruild voor landschappen waar het leven een stuk zorgelozer is.
Het zijn pas de eerste twee songs van Dawnbreaker, maar het was voor mij al genoeg om te verdrinken in de bijzondere muziek van het alter ego van Alexandra Sauser-Monnig. De songs van Daughter Of Swords zijn ondanks de eenvoud verrassend melodieus en veelkleurig en laten keer op keer horen dat de warme klanken van de akoestische gitaar en de prachtig ingetogen zang van Alexandra Sauser-Monnig perfect bij elkaar passen.
Om niet te eenvormig te klinken, komt er in vrijwel iedere track een ander accent voorbij. Soms wat elektronica, soms een elektrische gitaar, soms een tweede stem, een keer een mondharmonica, soms net wat dromeriger opgenomen vocalen en alles dat Daughter Of Swords doet pakt perfect uit. Het is overigens mede de verdienste van Sylvan Esso’s Nick Sanborn die het album mede produceerde en al zijn elektronica dit keer achter slot en grendel liet.
Dawnbreaker is de soundtrack van een mooie zomerdag, maar het is ook de soundtrack van een donkere avond of van een lange autorit. Het is vanwege de sobere arrangementen en productie niet eens zo makkelijk om te beschrijven wat er precies zo mooi is aan de songs op het solodebuut van Alexandra Sauser-Monnig, maar ondertussen heeft iedere song op het album je te pakken.
Direct bij eerste beluistering was ik verkocht, maar de songs van Daughter Of Swords zitten ook nog eens vol groeipotentie. Tien songs en net iets meer dan een half uur muziek is alles dat we nu van Alexandra Sauser-Monnig krijgen, maar het is een half uur muziek van een bijzondere schoonheid. Erwin Zijleman
De muziek van Daughter Of Swords is binnenkort verkrijgbaar via haar bandcamp pagina: https://daughterofswords.bandcamp.com.