San Isabel is al het derde album van het Amerikaanse duo Jamestown Revival en het is wat mij betreft een voltreffer. Het Texaanse duo imponeert op haar nieuwe album met prachtige stemmen, die echt bijzonder fraai samenvloeien, maar maakt ook indruk met een zeer verzorgde en uiterst trefzekere instrumentatie en met prima songs. Met twee zo mooi bij elkaar kleurende stemmen is de verleiding groot om alleen te vertrouwen op vocaal vuurwerk, maar het Texaanse tweetal kiest voor de balans, wat uitstekend uitpakt. Het levert een uiterst subtiel en smaakvol rootsalbum op dat echt alle aandacht verdient. Ook in Nederland.
De openingstrack van dit derde album laat direct horen wat het sterkste wapen van Jamestown Revival is. In deze openingstrack vloeien de stemmen van Jonathan Clay en Zach Chance prachtig samen op een wijze die we kennen van roemruchte duo’s als The Everly Brothers en Simon & Garfunkel, om er eens twee te noemen, maar ik hoor ook wel wat van Crosby, Stills & Nash.
Het is vergelijkingsmateriaal dat we de laatste jaren wel veel vaker zijn tegengekomen, maar vergeleken met de meeste van hun soortgenoten doen de twee Texanen niet erg hun best om het geluid van hun legendarische voorgangers nauwkeurig te reproduceren. Jamestown Revival combineert prachtig bij elkaar kleurende stemmen en harmonieën met een lekker in het gehoor liggend rootsgeluid.
Het is een rootsgeluid dat me wel wat doet denken aan het geluid van bands als The Lone Bellow en The Lumineers, die beiden de afgelopen jaren prachtige en wat onderschatte albums hebben afgeleverd. Jamestown Revival doet hier zeker niet voor onder.
Het sterkste wapen van de band zijn zoals gezegd de stemmen van Jonathan Clay en Zach Chance, maar het tweetal uit Austin heeft ook veel aandacht besteed aan de instrumentatie en de songs op San Isabel. Het derde album van Jamestown Revival bevat flink wat invloeden uit de folk, maar past ook meer dan eens prima in het hokje alt-country.
Wat San Isabel zo mooi maakt is het ingetogen karakter van het album. Jonathan Clay en Zach Chance zijn incidenteel goed voor vocaal vuurwerk, maar de twee zingen toch vooral ingetogen, wat prachtig kleurt bij de verzorgde en eveneens ingetogen instrumentatie op het album.
In de songs van Jamestown Revival is plek voor lege ruimte, waardoor de muziek van het tweetal prachtig ruimtelijk klinkt. De ruimte voorziet de muziek van Jamestown Revival ook van een bijzondere lading, waardoor de songs van het Texaanse tweetal zich steeds nadrukkelijker opdringen en de vergelijking met andere duo’s met gouden keeltjes steeds verder uit beeld raakt.
De vergelijking met de muziek van The Lone Bellow snijdt daarentegen steeds meer hout en daar hoor je mij niet over klagen. Op San Isabel zijn de vocalen en de instrumentatie prachtig in evenwicht en duiken steeds weer andere accenten op die de aandacht trekken. De ene keer is het een subtiel spelende banjo, de volgende keer een fraai gitaarloopje, maar ook wonderschone harmonieën of uiterst subtiele solovocalen tillen San Isabel iedere keer weer een beetje verder omhoog.
Het derde album van Jamestown Revival sleept zich langzaam voort, maar in het broeierige geluid van het tweetal duikt steeds meer moois op. Ik heb San Isabel van Jamestown Revival inmiddels een tijdje in huis en ben langzaam maar zeker steeds meer onder de indruk geraakt van dit uiterst subtiele, maar ook fascinerende en meeslepende album. Erwin Zijleman