03 juli 2019

Heather Nova - Pearl

Heather Nova maakte 25 jaar geleden een ware klassieker, was hierna lang hopeloos uit vorm, maar heeft de goede vorm weer gevonden op het uitstekende Pearl
Ik heb vanaf haar eerste EP een zwak voor de muziek van Heather Nova, maar moet ook concluderen dat ze lang heeft aangehikt tegen haar tweede album en bescheiden meesterwerk Oyster uit 1994. Vier jaar geleden kwam de Amerikaanse singer-songwriter opeens dicht bij haar oude niveau en deze lijn trekt ze door op het eveneens uitstekende Pearl. Pearl laat het uit duizenden herkenbare Heather Nova geluid horen, maar voegt ook wat toe aan alles dat Heather Nova al eerder maakte. Na een paar keer luisteren kan ik alleen maar concluderen dat de Amerikaanse een van haar beste albums heeft afgeleverd (maar natuurlijk niet haar beste).


Bij Heather Nova denk ik in eerste instantie aan Oyster uit 1994. Haar tweede album, dat later dit jaar zijn 25e verjaardag viert, is niet alleen het beste album van Heather Nova, maar het is voor mij ook een album vol bijzondere beelden, met als uitschieter de Vietnamese taxichauffeur die een cassettebandje met onder andere een aantal tracks van het net verschenen Oyster keihard door de stereo van zijn oude Amerikaan liet schallen, terwijl langs de weg serene landschappen voorbij trokken. 

Het niveau van Oyster heeft Heather Nova wat mij betreft nooit meer gehaald, maar de laatste jaren lijkt de op Bermuda geboren singer-songwriter haar oude vorm weer wat hervonden te hebben. Het resulteerde vier jaar geleden in het uitstekende The Way It Feels, dat misschien niet zo goed was als Oyster, maar flink wat andere albums van Heather Nova het nakijken gaf. 

Ook het deze week verschenen Pearl, dat met de titel natuurlijk verwijst naar de roemruchte voorganger van 25 jaar geleden, is niet zo goed als Oyster, maar wederom heeft Heather Nova een prima album afgeleverd. De Amerikaanse singer-songwriter is inmiddels de 50 gepasseerd, maar ziet er op de cover van haar nieuwe album goed geconserveerd uit. Ook het zo typische Heather Nova geluid, dat inmiddels al meer dan 25 jaar mee gaat, heeft de tand des tijds verrassend goed doorstaan. 

Pearl klinkt als een typisch Heather Nova album en het is album dat niet misstaat in 2019. Heather Nova heeft haar nieuwe album voorzien van een mooi ruimtelijk geluid. Het is een geluid dat flink is ingekleurd, maar dat ook alle ruimte biedt aan de stem van Heather Nova. De Amerikaanse singer-songwriter beschikt nog altijd over een uit duizenden herkenbaar stemgeluid. Het is een stemgeluid waarin een enkeling net wat teveel drama hoort, maar ik hoor bij Heather Nova nog altijd oprechte emotie. 

Heather Nova kreeg in haar jongere jaren vaak het predicaat indie opgeplakt, maar wat mij betreft was ze altijd vooral goed in het maken van tijdloze popliedjes. Hiervan staan er ook een flink aantal op Pearl, dat hierdoor bijzonder makkelijk weet te verleiden. 

Heather Nova groeide op in een hippiegezin en bracht haar eerste jaren op een zeilboot door. Het heeft invloed gehad op haar muzikale genen, want de Amerikaanse singer-songwriter heeft nog altijd een voorkeur voor ruimtelijke klanken, dit keert vooral vormgegeven door mooie gitaarlijnen, en is ook niet vies van een zweverig tintje in haar muziek. 

Vrijwel alle albums die Heather Nova na Oyster maakte leverden bij mij een gevoel van teleurstelling op, maar net als het vier jaar geleden The Way It Feels wist Pearl me onmiddellijk te overtuigen. Pearl is een album vol prima popsongs met het stempel van Heather Nova. Het is een album dat me stiekem toch weer even mee terugneemt naar die Vietnamese taxi in 1994, maar ook de zomer van 2019 zal het prima doen met een onder andere door Heather Nova gemaakte soundtrack. Erwin Zijleman