In het begin hoorde ik vooral veel van Pavement in haar jonge jaren, maar de uit Boston, Massachusetts, afkomstige band Horse Jumper Of Love sleept er op haar tweede album werkelijk van alles bij. Slowcore, lo-fi, indierock, noiserock, grunge, psychedelica, het komt allemaal voorbij op So Divine en er is nog veel meer. Al deze invloeden worden verwerkt in een geluid vol dynamiek. Van loom en ingetogen tot gruizig en hard, van toegankelijk en melodieus tot experimenteel en tegendraads. Horse Jumper Of Love heeft zeker geen makkelijk album gemaakt, maar schotelt je een aantal ruwe diamanten voor die je zelf mag slijpen. Dat kost in het begin wat kracht, maar al snel begint alles prachtig te blinken.
De band beschikt natuurlijk over een prachtige naam, ontleend aan een Latijnse tekst, maar ook in muzikaal opzicht valt er veel te genieten op het tweede album van de Amerikaanse band.
So Divine opent met zich langzaam voortslepende klanken die herinneren aan de hoogtijdagen van de slowcore, maar vrijwel onmiddellijk is ook de associatie met bands als Pavement en Guided By Voices niet te onderdrukken. Invloeden uit de noiserock maken het geluid van Horse Jumper Of Love compleet. Met een combinatie van slowcore, lo-fi en noiserock is het geluid van de band uit Boston al behoorlijk uniek, maar Divine voegt ook nog invloeden uit onder andere de indie-rock en de grunge toe aan haar geluid.
Het is een geluid dat overloopt van dynamiek. Uiterst ingetogen passages kunnen zomaar omslaan in gitaargeweld en andersom. Het geluid van Horse Jumper Of Love is bovendien een geluid dat in eerste instantie weinig houvast biedt. Zeker bij eerste beluistering van So Divine moest ik wat zoeken naar de songstructuren, maar wanneer je je weg eenmaal hebt gevonden in het geluid van Horse Jumper Of Love, is het een geluid dat vrijwel continue fascineert.
De Amerikaanse band is een meester in het laten omslaan van haar muziek. Wat het ene moment nog zonnig en lieflijk klinkt, slaat het volgende moment om in noodweer vol gruizig gitaarwerk.
Onder andere Pavement is eerder genoemd als vergelijkingsmateriaal en dat blijkt met name in de kortere songs op het album uiterst trefzeker vergelijkingsmateriaal. Nu levert één Pavement al meer dan genoeg albums per jaar op, dus het is goed dat Horse Jumper Of Love ook iets eigenzinnigs heeft. De lastig te doorgronden songs van de band kleuren uitvoerig buiten de lijntjes van alle bovengenoemde genres en voegen steeds weer nieuwe elementen toe aan het bijzondere geluid van Horse Jumper Of Love.
De band uit Boston experimenteert er flink oplos en schuift net zo makkelijk op richting psychedelica of postrock als richting slowcore of lo-fi. Horse Jumper Of Love maakt het je lang niet altijd makkelijk, maar als de band het je makkelijk maakt tekent het voor prachtig melodieuze songs, die weer worden gecontrasteerd door meer schurende songs.
Het zijn stuk voor stuk songs die het de luisteraar misschien niet altijd makkelijk maken, maar die ook beschikken over een bezwerend vermogen. Wat in eerste instantie nog wat schuurt en zorgt voor een unheimisch gevoel, sleept je niet veel later mee in de bijzondere wereld van Horse Jumper Of Love. Het is een wereld die is gevuld met een aantal decennia rockmuziek, maar toch is So Divine een album dat maar weinig gelijken kent. Het is een album dat in eerste instantie misschien wat energie kost, maar alles dat je er in steekt wordt rijkelijk terugbetaald door deze fascinerende gitaarplaat. Erwin Zijleman
De muziek van Horse Jumper Of Love is ook verkrijgbaar via bandcamp: https://horsejumperoflove.bandcamp.com/album/so-divine.