Wat een prachtplaat heeft het Canadese duo The Small Glories afgeleverd. Cara Luft en JD Edwards hebben hun tweede album voorzien van fraai snarenwerk, dat de basis vormt van een prachtig ingekleurd geluid. De stemmen van de twee maken nog veel meer indruk. Het zijn stemmen die meedogenloos verleiden in harmonieën, maar ook individueel zijn Cara Luft en JD Edwards goed voor kippenvel. Het komt allemaal samen in songs die allemaal net wat anders klinken en variëren van traditioneel tot eigentijds. Zonder twijfel een van de leukste en mooiste rootsalbums die ik de laatste tijd gehoord heb.
Openingstrack Alberta valt op door mooi door elkaar lopende gitaar en banjo lijnen en vooral door twee prachtige stemmen. Het zijn stemmen die allebei op de voorgrond willen en mogen treden, maar die ook zo nu en dan mooi samensmelten, wat in vocaal opzicht de nodige dynamiek oplevert.
Alleen de combinatie van snaren en stemmen is al voldoende om te vallen voor de muziek van The Small Glories, maar het duo uit Winnipeg, Manitoba, heeft direct in de openingstrack ook al meer te bieden. Het prachtige snarenwerk wordt fraai gecombineerd met drums en andere accenten van onder andere strijkers, wat zowel het snarenwerk als de stemmen voorziet van meer diepgang. Bovendien verrassen Cara Luft en JD Edwards direct in de openingstrack van Assiniboine & The Red met een song die dieper graaft dan gebruikelijk in het genre.
Alberta slaat meerdere malen een andere weg in dan je verwacht en schakelt bovendien tussen zich langzaam voortslepende klanken en door de banjo aangejaagde versnellingen. Zeker wanneer de banjo een dominante rol speelt in de muziek klinken The Small Glories behoorlijk traditioneel, maar ze blijven hier zeker niet in hangen. Met de meer traditionele klanken op Assiniboine & The Red is overigens niets mis. Wanneer The Small Glories wat opschuiven richting bluegrass, klinkt Cara Luft opeens wel wat als Alison Krauss, wat vergelijkingsmateriaal is waarvoor geen enkele rootsmuzikant zich zal schamen.
The Small Glories laten op Assiniboine & The Red horen dat ze makkelijk kunnen schakelen tussen meerdere genres binnen de Amerikaanse en Canadese rootsmuziek en dat doen ze dan ook veelvuldig. Het Canadese duo klinkt hierdoor afwisselend traditioneel en net wat lichtvoetiger, maar ook als Cara Luft en JD Edwards de teugels wat voeren blijven de songs van het tweetal opvallen door een enorme intensiteit.
Deze intensiteit zit deels in de fraaie spanningsbogen die worden opgebouwd door het prachtige snarenwerk op het album, maar uit zich vooral door de prachtige stemmen van het tweetal. Cara Luft en JD Edwards zingen op Assiniboine & The Red vol passie en emotie en zeker wanneer de vocale chemie tussen de twee oplaait, tillen de twee elkaar naar grote hoogten.
Qua vocaal vuurwerk en vocale intensiteit doet het nieuwe album van The Small Glories me wel wat denken aan de twee albums van The Civil Wars, maar ook Kacy & Clayton dragen relevant vergelijkingsmateriaal aan. De harmonieën op Assiniboine & The Red zijn stuk voor stuk prachtig, maar de individuele bijdragen van Cara Luft en JD Edwards vind ik minstens even indrukwekkend. Het debuut van The Small Glories deed me drie jaar geleden net wat te weinig, maar het tweede album van het Canadese tweetal heeft me volledig ingepakt. Prachtplaat. Erwin Zijleman