02 juli 2021

Pom Pom Squad - Death Of A Cheerleader

Pom Pom Squad probeert op haar debuutalbum Death Of A Cheerleader werkelijk van alles, slaat de plank soms echt volledig mis, maar weet ook in positieve zin te verrassen
Ik weet nog steeds niet goed wat ik aan moet met het debuut van de Amerikaanse band Pom Pom Squad. Death Of A Cheerleader is soms aangenaam en soms helemaal niks, maar ik hoor ook wel degelijk het talent van de band en het talent van frontvrouw Mia Birrin in het bijzonder. De muzikante uit New York schrijft zo nu en dan prima songs, staat open voor uiteenlopende invloeden en prefereert op Death Of A Cheerleader een eigen geluid boven eenheidsworst. Het is af en toe verrassend goed, soms verbazend slecht, maar uiteindelijk scoort dit album wat mij betreft een behoorlijke voldoende. Pom Pom Squad propt veertien songs in een half uurtje en het is een half uurtje dat doet uitzien naar een vervolg.


Pom Pom Squad begon ruim vijf jaar geleden als een soloproject van de Amerikaanse muzikante Mia Birrin, maar is inmiddels uitgegroeid tot een echte band. Na twee EP’s is het deze week verschenen Death Of A Cheerleader het eerste album van de band uit Brooklyn, New York. Het is een album dat ik na een vluchtige eerste beluistering opzij schoof als ‘leuk maar niets bijzonders’, maar dat laatste moet ik inmiddels toch wat nuanceren. 

Death Of A Cheerleader van Pom Pom Squad wordt hier en daar in het hokje punk geduwd, maar daar hoort het album wat mij betreft niet thuis. Hier en daar klinkt de muziek van de band uit New York weliswaar ruw en is er ruimte voor punky gitaarriffs, maar met de punk uit de tweede helft van de jaren 70 heeft het echt helemaal niets te maken. Heel af en toe is het etiket punkpop misschien treffend, maar over het algemeen genomen hoor ik op Death Of A Cheerleader vooral pop of rock met hier en daar een punky attitude. 

Death Of A Cheerleader is geproduceerd door Sarah Tudzin, ook de vrouw achter de uit Los Angeles afkomstige band Illuminati Hotties. Ik twijfel nog steeds of ik die band nu serieus moet nemen of niet en eigenlijk geldt dat ook voor Pom Pom Squad. Death Of A Cheerleader bevat een aantal lekker in het gehoor liggende popliedjes, maar de band rond Mia Birrin slaat de plank ook wel eens mis. 

Ik heb dan ook lang getwijfeld of ik dit album zou recenseren, maar uiteindelijk hoor ik toch voldoende goede ideeën op het album en ook ruim voldoende goede popliedjes. In muzikaal opzicht is het allemaal niet heel bijzonder, maar het is ook zeker niet slecht. De belangrijkste kracht komt van de frontvrouw van de band, die tekent voor een aantal prima songs en deze bovendien met veel vuur vertolkt. 

Het manoeuvreert telkens op het snijvlak van pop en rock, waarbij flink wat clichés uit de hoge hoed komen, maar Pom Pom Squad strijkt wat mij betreft ook voldoende tegen de haren in, zeker wanneer Mia Birrin kirt of haar teksten juist met veel venijn uitspuugt. Het zorgt uiteindelijk voor een album dat eerder eigenzinnig dan mainstream is.

Death Of A Cheerleader flirt met 90s indierock en met een klein beetje punkpop, maar wanneer de band uit New York de klassieker Crimson + Clover nog eens afstoft hoor je stiekem ook de liefde voor de 50s en 60s girlpop van Phil Spector en die liefde komt nog een paar keer terug. 

Death Of A Cheerleader springt af en toe wel erg van de hak op de tak, wat zorgt voor een wat fragmentarisch album, maar het zorgt er op hetzelfde moment voor dat het debuut van Pom Pom Squad net wat interessanter is dan vergelijkbare albums, waar ik meestal met een grote boog omheen loop. 

Of het debuut van de band rond Mia Birrin een krent uit de pop is durf ik nog niet te beweren, maar ik hoor wel potentie op dit album. Ik sluit zeker niet uit dat Pom Pom Squad de volgende keer met een draak van een album op de proppen komt, maar er is ook een kleine kans op een album dat iedereen gaat verrassen. 

In de tussentijd lijkt Mia Birrin vooral op zoek naar een eigen geluid om de wereld mee te veroveren. Dat heeft ze misschien nog niet gevonden, maar een deel van de ingrediënten is interessant. Persoonlijk lijkt de eigentijdse variant op de Phil Spector girlpop me interessanter dan de flirts met punkpop en 90s indierock, maar ik ben vooral benieuwd waar Pom Pom Squad ons nog mee gaat verrassen. Tot die tijd is het vooral een 'guilty pleasure' en daar is niks mis mee. Erwin Zijleman

De muziek van Pom Pom Squad is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse band: https://pompomsquad.bandcamp.com/album/death-of-a-cheerleader.


Death Of A Cheerleader van Pom Pom Squad is verkrijgbaar via de Mania webshop: