Barbara Rivage is een Frans duo dat op haar debuutalbum overweg kan met eigentijdse elektronische popmuziek, maar Roxane Argouin en Vivien Tacinelli laten zich ook beïnvloeden door zwoele popmuziek van een aantal decennia geleden en kennen bovendien hun klassiekers binnen het Franse chanson. Het levert met Tout Sera Beau een album op dat onmiddellijk goed is voor lentekriebels, maar de songs van de twee muzikanten uit Rennes zijn in artistiek opzicht interessanter dan je bij eerste beluistering kunt vermoeden. In muzikaal opzicht is het debuutalbum van Barbara Rivage een bijzonder aangename verrassing, die alleen maar groter wordt door de heerlijke zang.
Vorige week riep ik in mijn recensie van het nieuwe album van de Franse muzikante Olivia Ruiz dat er de laatste tijd maar heel weinig interessants gebeurt in de Franse popmuziek. Guuz Hoogaerts, ook bekend als Guuzbourg, van de website Filles Sourires reageerde vrijwel onmiddellijk en beweerde het tegendeel en droeg als bewijsmateriaal een lijstje met mij onbekende namen aan. Het heeft inmiddels een aantal mooie tips opgeleverd met het onlangs verschenen album van Barbara Rivage als voorlopige favoriet.
Barbara Rivage is een duo dat voor de afwisseling eens niet uit Parijs komt maar uit Rennes. Roxane Argouin en Vivien Tacinelli hebben met Tout Sera Beau hun debuutalbum afgeleverd en het is een album waar ik alleen maar heel vrolijk kan worden. Sinds ik het debuutalbum van Barbara Rivage heb ontdekt is de lente begonnen en zijn de lentekriebels weer geactiveerd en dat kan echt geen toeval zijn.
Roxane Argouin en Vivien Tacinelli maken op het eerste album van Barbara Rivage vooral frisse en eigentijds klinkende Franse popsongs. Het zijn popsongs die met enige regelmaat flirten met de dansvloer, maar Tout Sera Beau staat ook vol met lome en zwoele popsongs. Het doet me af en toe wel wat denken aan de muziek van Clara Luciani, al citeerde die op het in de zomer van 2021 verschenen Cœur veel nadrukkelijker uit de archieven van de jaren 70 disco dan Barbara Rivage doet.
Tout Sera Beau heeft af en toe een jaren 70 en jaren 80 vibe, maar het grootste deel van de tijd dompelen Roxane Argouin en Vivien Tacinelli zich onder in een elektrisch klankentapijt dat alleen maar uit het heden kan komen. Ondanks de moderne elektronische klanken heeft Barbara Rivage haar Franse identiteit behouden. Dat heeft alles te maken met de Franstalige teksten, maar ik hoor ook invloeden uit het Franse chanson voorbij komen, waardoor Tout Sera Beau zeker niet inwisselbaar is tegen elektronische popmuziek uit de Verenigde Staten of het Verenigd Koninkrijk.
Het klinkt allemaal bijzonder lekker en de zonnestralen vliegen je werkelijk om de oren in de mooi maar ook fantasierijk ingekleurde songs. Het zijn songs met af en toe een nostalgisch tintje, dat het Franse karakter van de muziek van Barbara Rivage benadrukt. In muzikaal opzicht is Tout Sera Beau een album om de lente en zomer mee te omarmen en dat is het ook in vocaal opzicht. Met name de vrouwelijke zang op het album klinkt zwoel en verleidelijk, maar ook een stuk doorleefder dan in het zuchtmeisjes genre.
Ik vond Tout Sera Beau van Barbara Rivage onmiddellijk een gouden tip, maar sinds de eerste beluistering ben ik het album steeds meer gaan waarderen. Er valt veel te beleven in de songs van Roxane Argouin en Vivien Tacinelli, die zowel in muzikaal als in vocaal opzicht een knap album hebben afgeleverd en het is knap hoe het man-vrouw duo uit Rennes makkelijk schakelt tussen heerlijk lichtvoetige popsongs en wat weemoediger klinkende songs die laten horen dat de twee zijn opgegroeid op een streng dieet van Franse chansons.
Het is misschien al een tijdje stil rond de Franse zangeressen die ik al jaren volg, maar dat betekent zeker niet dat er momenteel niets gebeurt in de Franse popmuziek. Luister bijvoorbeeld maar eens naar het debuutalbum van Barbara Rivage, dat vooralsnog met afstand mijn favoriete Franse popalbum van het laatste jaar of zelfs twee jaar is. Erwin Zijleman