Min of meer bij toeval kwam ik op het spoor van When The Morning Comes van Lori Triplett, maar het nieuwe album van de singer-songwriter uit Nashville werd me heel snel dierbaar. Het is een album dat opvalt door de mooie stem van Lori Triplett, door de vaak zeer sfeervolle klanken, door de lekker in het gehoor liggende songs, door de persoonlijke teksten en door de trefzekere combinatie van Amerikaanse rootsmuziek en een subtiel laagje pop. Het doet me meer dan eens denken aan de muziek die Jewel in de jaren na haar doorbraak maakte en dat is wat mij betreft een groot compliment. Ik had nog nooit van Lori Triplett gehoord, maar When The Morning Comes is een zeer aangename verrassing.
Tussen de stapels nieuwe albums van de afgelopen week die het etiket Amerikaanse rootsmuziek opgeplakt kregen, haalde ik When The Morning Comes van Lori Triplett. Het is volgens de website van de Amerikaanse muzikante haar derde album, maar op de streaming media diensten kom ik naast wat redelijk recente EP’s alleen haar inmiddels vijftien jaar oude album Safe Place To Land tegen, dat naar verluidt werd vooraf gegaan door haar debuutalbum uit 2004.
Wat Lori Triplett sinds haar tweede album heeft gedaan weet ik niet precies, maar ik lees op haar website wel dat het maken van When The Morning Comes een hele zware bevalling is geweest. De Amerikaanse muzikante werd gekweld door de angst om dierbaren in het algemeen en haar moeder in het bijzonder te verliezen en kwam naar eigen zeggen terecht in een ondoordringbare mist van donkere gedachten en verdriet. Het maken van When The Morning Comes heeft haar geholpen om de beklemmende mist te verdrijven, want hoewel het nieuwe album van Lori Triplett een album vol melancholie is, zijn de teksten van de Amerikaanse muzikante ook gevuld met hoop.
Ik heb in de eerste zin van deze recensie al verklapt dat het een album is dat past in het hokje Amerikaanse rootsmuziek en binnen dit genre kiest Lori Triplett voor een wat lichtvoetige variant, die ook zeker ruimte biedt aan invloeden uit de pop. When The Morning Comes doet me om meerdere redenen denken aan de albums die haar landgenote Jewel maakte na haar debuutalbum Pieces Of You.
Dat heeft deels te maken met de stem van Lori Triplett en haar manier van zingen. De stem van Lori Triplett lijkt minstens een deel van de tijd erg op die van Jewel, zeker als ze zingt met een lichte snik in haar stem. De associaties met de muziek van Jewel en dan met name associaties met haar tweede en derde album (respectievelijk Spirit en This Way) worden ook zeker opgeroepen door de songs. Het zijn songs met flink wat invloeden uit de folk en de country, maar ze zijn vervolgens voorzien van een smaakvol laagje pop, waarin vooral de wat steviger aangezette percussie opvalt.
Dat laagje pop wordt versterkt door flink wat instrumenten toe te voegen aan de sobere akoestische basis van deze songs. Dat doet Lori Triplett overigens niet in alle songs op het album, want When The Morning Comes bevat ook een aantal meer ingetogen songs, die dichter tegen de pure folk aan schuren. Het zijn stuk voor stuk mooie songs en het zijn songs die opvallen door de mooie instrumentatie, de overtuigende zang van Lori Triplett en haar zeer persoonlijke teksten.
When The Morning Comes van Lori Triplett moet zich proberen te onderscheiden van stapels andere nieuwe albums in het genre en wat mij betreft is de muzikante uit Nashville hier glansrijk in geslaagd. Ik vind de zang mooier dan die van de meeste concurrenten van Lori Triplett en ook in muzikaal opzicht overtuigt ze me net wat makkelijker. When The Morning Comes bevat een aantal songs die zich makkelijk opdringen, maar het nieuwe album van Lori Triplett begon voor mij pas echt te groeien toen ik het album voor de tweede en derde keer beluisterde. Het zal niet meevallen voor Lori Triplett om aandacht te trekken, maar ik zou zeker eens luisteren naar het bijzonder mooie When The Morning Comes. Erwin Zijleman