10 maart 2024

Kacey Musgraves - Golden Hour (2018)

Kacey Musgraves had in 2018 al twee hele goede albums op haar naam staan, maar Golden Hour is een album waarop echt alles klopt en dat qua zang, muziek, productie en songs ver boven vergelijkbare albums uit steekt
Ik was, met name door Pageant Material uit 2015, al zeer gesteld op de muziek van Kacey Musgraves, maar met Golden Hour deelde de Amerikaanse muzikante, in ieder geval aan mij, een mokerslag uit. Dat deed het album met het warme en bijzondere geluid, de zeer fraaie productie en de aantrekkelijke en aansprekende songs, maar het was vooral de zang op Golden Hour die mij keer op keer in katzwijm bracht en brengt. Golden Hour is een album dat je talloze keren kunt horen zonder dat het gaat vervelen en iedere keer dat ik naar het album luister blijkt het weer het ultieme feelgood album. Volgende week verschijnt het nieuwe album van Kacey Musgraves, maar Golden Hour zal altijd een heel speciaal plekje in mijn hart houden.



Wanneer ik op de krenten pop een album uit het verleden bespreek, ga ik meestal veel verder terug in de tijd dan slechts zes jaar. Bijna zes jaar geleden verscheen Golden Hour van Kacey Musgraves en het is niet alleen het album dat er in 2018 flink bovenuit stak in mijn jaarlijstje, maar het is bovendien een album dat ik reken tot mijn favoriete albums aller tijden en dat wat mij betreft bovendien moet worden gerekend tot de beste countrypop albums ooit gemaakt. 

Kacey Musgraves kwam in 2018 zeker niet uit de lucht vallen. Haar eerste drie albums (Movin' On uit 2002, Wanted: One Good Cowboy uit 2003 en Kacey Musgraves uit 2007) maakte ze in haar tienerjaren en waren zeker niet opzienbarend, maar toen ze na de middelbare school de geboortegrond van Golden in Texas verruilde voor de muziekstad Austin kwam haar carrière na een wat trage start toch op gang. Met het in 2013 verschenen Same Trailer Different Park schaarde Kacey Musgraves zich onder de grote beloften van de countrypop en die belofte maakte ze meer dan waar met het uitstekende Pageant Material uit 2015, dat ook al hele goede zaken deed in mijn jaarlijstje. 

Op het in 2018 verschenen Golden Hour viel echter alles op zijn plek. Op het album werkte Kacey Musgraves samen met producers Ian Fitchuk en Daniel Tashian, die het album voorzagen van een prachtig geluid. Het is een geluid waarin traditionele country, kosmische country en Nashville countrypop op fraaie wijze samenvloeiden. Het maakte van Golden Hour zo’n album waar je alleen maar heel gelukkig van kunt worden. Het album had dit effect op mij bij de allereerste beluistering en Golden Hour heeft dit effect nog steeds. 

Het heeft deels te maken met het prachtige geluid op het album, dat zich onmiddellijk als een warme deken om je heen slaat en dat opvalt door prachtig werk van uiteenlopende snareninstrumenten, waaronder de banjo en de pedal steel, en even fraaie bijdragen van keyboards, die de songs een wat atmosferisch tintje geven. Het zorgde er voor dat in iedere geval Daniel Tashian uitgroeide tot een van de meest gewilde producers in Nashville. 

Golden Hour werd verder opgetild door de hoge kwaliteit van de songs, waarvoor Kacey Musgraves mede vertrouwde op haar producers, maar ook een topkracht als Natalie Hemby inschakelde. De meeste verleiding komt op Golden Hour wat mij betreft echter van de prachtige heldere stem van Kacey Musgraves, die mij keer op keer doet smelten en die Golden Hour een uniek karakter geeft. Ik heb de dertien songs op het album inmiddels honderden keren gehoord, want er gaat geen week voorbij zonder naar Golden Hour te luisteren, maar het album gaat nooit vervelen en zorgt nog altijd voor een goed gevoel. 

Golden Hour werd in 2021 gevolgd door het breakup album Star-Crossed, dat ik tientallen kansen heb gegeven, maar dat mij, ondanks de stem van Kacey Musgraves en de productie van Ian Fitchuk en Daniel Tashian, op een paar tracks na nooit echt heeft kunnen overtuigen. 2024 wordt hopelijk het jaar van de revanche, want Kacey Musgraves staat dit voorjaar niet alleen twee keer in een uitverkocht Paradiso, maar brengt volgende week ook haar nieuwe album Deeper Well uit. 

Deeper Well is vast beter dan het zo teleurstellende Star-Crossed, maar de kans dat Kacey Musgraves Golden Hour gaat overtreffen lijkt me niet heel groot, al hoop ik stiekem op een paar songs van het kaliber van Love Is A Wild Thing of Space Cowboy, wat mij betreft de prijsnummers van Golden Hour, dat ook deze week weer prachtig kleurde bij de voorzichtige lentezon. Erwin Zijleman


Golden Hour van Kacey Musgraves is verkrijgbaar via de Mania webshop: