Het is jammer dat de behoorlijk uitgebreide wereldtour van Zaz haar niet naar Nederland brengt, maar gelukkig is er deze week wel een nieuw album. Op haar zesde studioalbum neemt de Franse muzikante weer wat meer afstand van de blinkende pop op het vorige album en laat ze zich weer wat meer beïnvloeden door het Franse chanson, overigens zonder zich in het strakke keurslijf van het genre te laten persen. De wat meer ingetogen klanken bieden nog wat meer ruimte aan de stem van Zaz en die stem imponeert veertien songs lang. Het is een stem met een uit duizenden herkenbaar geluid en bovendien een stem waarin kracht, emotie en precisie prachtig samen komen. Prachtig album weer.
In de zomer van 2010 kocht ik in een Zuid-Franse hypermarché het debuutalbum van de Franse zangeres Zaz. Het was een blinde aankoop die al snel een gouden greep bleek. Op haar titelloze eerste album verwerkte Zaz op fraaie wijze nogal diverse invloeden. De Franse muzikante begon op haar debuutalbum bij het Franse chanson en verrijkte dit vervolgens met invloeden uit onder andere de jazz, gipsy, Latin en Afrikaanse muziek. Het leverde in muzikaal opzicht een zomers en sprankelend album op, maar Zaz maakte vooral indruk met haar krachtige stem, die de songs op het album nog flink wat verder optilde.
Direct in de zomer van 2010 was me al duidelijk dat Zaz heel groot zou gaan worden en dit kwam ook uit met geweldige albums als Recto Verso (2013), Paris (2014), Effet Miroir (2018) en Isa (2021), waarop de muzikante uit Tours steeds weer een net wat anders invalshoek koos en langzaam maar zeker ook steeds wat meer Franse pop verwerkte in haar songs.
Het laatste album van Zaz, overigens het alter ego van Isabelle Geffroy, is alweer bijna vier jaar oud en dus was het zo langzamerhand wel weer eens tijd voor een nieuw album van de Franse muzikante, die er momenteel stevig op los tourt, maar Nederland helaas links laat liggen. Haar nieuwe album verschijnt hier gelukkig wel en ligt vanaf deze week in de winkel.
Zaz werd het afgelopen jaar wat betreft internationale aandacht en lof voorbij gestreefd door Zaho de Sagazan, maar laat op Sains et Saufs horen dat ze nog altijd garant staat voor geweldige albums. Op de vorige albums van Zaz speelden invloeden uit de gipsy muziek en de Franse pop een voorname rol, maar op haar nieuwe album kruipt ze weer wat dichter tegen het Franse chanson aan.
Het is wel een moderne variant van het Franse chanson, want in muzikaal opzicht klinkt Sains et Saufs fris en eigentijds. De wat meer ingetogen klanken en het wat lagere tempo zorgen er voor dat de stem van Zaz centraal staat in de songs op het album. Het bevalt me eerlijk gezegd wel. Het is zeker niet zo dat de stem van Zaz ondersneeuwde op de wat voller klinkende albums, maar de zang op Sains et Saufs is direct vanaf de openingstrack bijzonder indrukwekkend.
Zaz zingt met veel kracht, maar ook met veel passie en emotie, waardoor haar nieuwe album mij direct wist te grijpen. Zaz heeft wat betreft aandacht misschien een stapje terug moeten doen, maar ze is nog steeds een van de beste zangeressen die Frankrijk rijk is en misschien wel de beste.
Het knappe van Sains et Saufs is dat het album direct vanaf de eerste noten klinkt als Zaz, maar desondanks toch weer duidelijk anders klinkt dan zijn voorgangers. Het nieuwe album van de Franse muzikante eert van al haar albums misschien wel het meest het pure Franse chanson, maar Zaz is zeker niet blijven steken in het verleden en steekt het Franse chanson in een net wat moderner jasje, zonder de intimiteit en de intensiteit van het genre te verliezen.
Ik heb het meest met de meer ingetogen songs op het album, maar ook als Sains et Saufs wat voller klinkt of toch weer even jazzy of gipsy klinkt, imponeert Zaz als zangeres. Ook ik ben het afgelopen jaar vooral onder de indruk van de fascinerende muziek van Zaho de Sagazan, maar ze krijgt de komende tijd flinke concurrentie van Zaz, die met haar nieuwe album laat horen dat ook zij nog altijd behoort tot de absolute top van de Franse popmuziek. Erwin Zijleman
