Noëlle Hampton - Thinline
Op het hoesje van Thinline van Noëlle Hampton zit een sticker met de tekst: “a near-perfect package of words and music, of soul and inspiration”. Het maakte me direct nieuwsgierig naar deze plaat, mede omdat deze lovende woorden komen van Ben Feng-Torres, een roemrucht Amerikaans muziekjournalist die ooit aan de basis stond van het muziektijdschrift Rolling Stone en de afgelopen decennia heel wat bijzondere muziek voorbij heeft horen komen. Zoek op Internet naar Noëlle Hampton en je komt buiten het citaat van Ben Feng-Torres niet al teveel tegen over deze Amerikaanse muzikante, die aan het eind van de jaren 90 als belofte voor de toekomst opdook in de Lilith Fair tournees, waarin alle belangrijke vrouwelijke singer-songwriters van dat moment act de presence gaven, maar aan het begin van het millennium weer net zo snel verdween als ze gekomen was. Met Thinline probeert Noëlle Hampton het nog eens opnieuw; een missie die me na beluistering van deze plaat zeker kansrijk lijkt. Op Thinline maakt Noëlle Hampton muziek die ergens tussen die van de Sheryl Crow en Lucinda Williams in zit. Het is muziek met invloeden uit de folk, country en rootsrock, die zich niet direct opdringt, maar dankzij de hoge kwaliteit toch snel de aandacht weet te trekken. Noëlle Hampton beschikt over een aangenaam stemgeluid dat vooral warmte en emotie uitdraagt. Een stem die goed gedijt bij een lekker vol klinkend geluid en die zowel bij wat stevigere als bij wat meer ingetogen muziek goed tot zijn recht komt. Thinline is een evenwichtige plaat met mooie songs, die soms groots en soms relatief sober worden uitgevoerd. Noëlle Hampton’s warmbloedige vocalen en het fraaie gitaarwerk op Thinline verdienen speciale aandacht, maar ook op alle ingredienten die op deze plaat worden gebruikt, inclusief een hele mooie cover van U2’s Love Is Blindness valt weinig tot niets aan te merken. Of Noëlle Hampton met Thinline gaat doorbreken naar een groter publiek laat zich moeilijk voorspellen, maar het zou wel terecht zijn. Met Thinline heeft deze dame immers een gloedvolle plaat afgeleverd waarop eigenlijk alles klopt. Zat die Ben Feng-Torres er toch niet ver naast. Erwin Zijleman
Op het hoesje van Thinline van Noëlle Hampton zit een sticker met de tekst: “a near-perfect package of words and music, of soul and inspiration”. Het maakte me direct nieuwsgierig naar deze plaat, mede omdat deze lovende woorden komen van Ben Feng-Torres, een roemrucht Amerikaans muziekjournalist die ooit aan de basis stond van het muziektijdschrift Rolling Stone en de afgelopen decennia heel wat bijzondere muziek voorbij heeft horen komen. Zoek op Internet naar Noëlle Hampton en je komt buiten het citaat van Ben Feng-Torres niet al teveel tegen over deze Amerikaanse muzikante, die aan het eind van de jaren 90 als belofte voor de toekomst opdook in de Lilith Fair tournees, waarin alle belangrijke vrouwelijke singer-songwriters van dat moment act de presence gaven, maar aan het begin van het millennium weer net zo snel verdween als ze gekomen was. Met Thinline probeert Noëlle Hampton het nog eens opnieuw; een missie die me na beluistering van deze plaat zeker kansrijk lijkt. Op Thinline maakt Noëlle Hampton muziek die ergens tussen die van de Sheryl Crow en Lucinda Williams in zit. Het is muziek met invloeden uit de folk, country en rootsrock, die zich niet direct opdringt, maar dankzij de hoge kwaliteit toch snel de aandacht weet te trekken. Noëlle Hampton beschikt over een aangenaam stemgeluid dat vooral warmte en emotie uitdraagt. Een stem die goed gedijt bij een lekker vol klinkend geluid en die zowel bij wat stevigere als bij wat meer ingetogen muziek goed tot zijn recht komt. Thinline is een evenwichtige plaat met mooie songs, die soms groots en soms relatief sober worden uitgevoerd. Noëlle Hampton’s warmbloedige vocalen en het fraaie gitaarwerk op Thinline verdienen speciale aandacht, maar ook op alle ingredienten die op deze plaat worden gebruikt, inclusief een hele mooie cover van U2’s Love Is Blindness valt weinig tot niets aan te merken. Of Noëlle Hampton met Thinline gaat doorbreken naar een groter publiek laat zich moeilijk voorspellen, maar het zou wel terecht zijn. Met Thinline heeft deze dame immers een gloedvolle plaat afgeleverd waarop eigenlijk alles klopt. Zat die Ben Feng-Torres er toch niet ver naast. Erwin Zijleman 