Old 97's - The Grand Theatre, Volume 1
The Old 97’s staan in de Verenigde Staten hoog genoteerd op de lijst met smaakmakers in het genre dat afwisselend Americana en alt-country wordt genoemd. In Europa moet de band uit Dallas, Texas, genoegen nemen met een zeer bescheiden plaats op diezelfde lijst. Hoewel ik het genre al lange tijd een zeer warm hart toedraag, moet ik bekennen dat The Old 97’s lange tijd ook voor mij een grote onbekende waren. Ik ontdekte de band eigenlijk pas met het twee jaar geleden verschenen Blame It On Gravity. Blame It On Gravity laat wat mij betreft goed horen waarom de band in de Verenigde Staten geliefd is bij zowel de critici als bij een breed publiek, maar laat ook horen waarom de band in Europa veel minder populair is. De Americana/alt-country puristen die in Europa ruimer vertegenwoordigd zijn dan in de VS, hebben immers weinig te zoeken bij een band die naast rootsinvloeden net zo makkelijk invloeden uit de powerpop, new wave en pop verwerkt in haar muziek. Ook deze groep muziekliefhebbers raad ik echter aan om eens heel goed te luisteren naar de nieuwe plaat van de Texanen: The Grand Theatre, Volume 1. Op hun nieuwe plaat klinken The Old 97’s immers rootsier dan op hun vorige platen en verkeert de band bovendien in absolute topvorm. De basis voor The Grand Theatre, Volume 1 (Volume 2 is voor volgens jaar aangekondigd) werd gelegd in een oud theater in Dallas, waar de band een groot aantal nieuwe songs in een live-setting uitprobeerde. De beste hiervan vonden hun weg naar deze plaat, die zoals gezegd meer invloeden uit de rootsmuziek (of juist minder invloeden uit andere genres) bevat dan de vorige platen van de band. Op The Grand Theatre horen we een solide spelende band die bovengemiddeld goede songs vertolkt. Invloeden uit andere genres zijn gelukkig niet helemaal verdwenen uit de muziek van de band. Zo worden we getrakteerd op een flinke portie cowpunk en bevat The Grand Theatre ook een aantal songs die het goed zullen doen op de Amerikaanse college radiozenders en waarin de vergelijking met The Strokes en The Replacements zich afwisselend opdringt. Hiertegenover staan puur klinkende countrysongs en songs waarin de band zich begeeft op het terrein dat ooit door Uncle Tupelo werd ontgonnen. Alle songs zijn van een enorm hoge kwaliteit en worden vol bezieling gespeeld. Inmiddels komen The Old 97’s al voor de zoveelste keer voorbij en wordt The Grand Theatre, Volume 1 eigenlijk alleen maar beter. Een ding is me inmiddels wel duidelijk: de Amerikanen hadden het al die tijd bij het juiste eind en wij in Europa hebben zitten slapen. Hoogste tijd om wakker te worden, want The Grand Theatre van The Old 97’s is er absoluut een om in te lijsten. Laat deel 2 maar komen! Erwin Zijleman
The Old 97’s staan in de Verenigde Staten hoog genoteerd op de lijst met smaakmakers in het genre dat afwisselend Americana en alt-country wordt genoemd. In Europa moet de band uit Dallas, Texas, genoegen nemen met een zeer bescheiden plaats op diezelfde lijst. Hoewel ik het genre al lange tijd een zeer warm hart toedraag, moet ik bekennen dat The Old 97’s lange tijd ook voor mij een grote onbekende waren. Ik ontdekte de band eigenlijk pas met het twee jaar geleden verschenen Blame It On Gravity. Blame It On Gravity laat wat mij betreft goed horen waarom de band in de Verenigde Staten geliefd is bij zowel de critici als bij een breed publiek, maar laat ook horen waarom de band in Europa veel minder populair is. De Americana/alt-country puristen die in Europa ruimer vertegenwoordigd zijn dan in de VS, hebben immers weinig te zoeken bij een band die naast rootsinvloeden net zo makkelijk invloeden uit de powerpop, new wave en pop verwerkt in haar muziek. Ook deze groep muziekliefhebbers raad ik echter aan om eens heel goed te luisteren naar de nieuwe plaat van de Texanen: The Grand Theatre, Volume 1. Op hun nieuwe plaat klinken The Old 97’s immers rootsier dan op hun vorige platen en verkeert de band bovendien in absolute topvorm. De basis voor The Grand Theatre, Volume 1 (Volume 2 is voor volgens jaar aangekondigd) werd gelegd in een oud theater in Dallas, waar de band een groot aantal nieuwe songs in een live-setting uitprobeerde. De beste hiervan vonden hun weg naar deze plaat, die zoals gezegd meer invloeden uit de rootsmuziek (of juist minder invloeden uit andere genres) bevat dan de vorige platen van de band. Op The Grand Theatre horen we een solide spelende band die bovengemiddeld goede songs vertolkt. Invloeden uit andere genres zijn gelukkig niet helemaal verdwenen uit de muziek van de band. Zo worden we getrakteerd op een flinke portie cowpunk en bevat The Grand Theatre ook een aantal songs die het goed zullen doen op de Amerikaanse college radiozenders en waarin de vergelijking met The Strokes en The Replacements zich afwisselend opdringt. Hiertegenover staan puur klinkende countrysongs en songs waarin de band zich begeeft op het terrein dat ooit door Uncle Tupelo werd ontgonnen. Alle songs zijn van een enorm hoge kwaliteit en worden vol bezieling gespeeld. Inmiddels komen The Old 97’s al voor de zoveelste keer voorbij en wordt The Grand Theatre, Volume 1 eigenlijk alleen maar beter. Een ding is me inmiddels wel duidelijk: de Amerikanen hadden het al die tijd bij het juiste eind en wij in Europa hebben zitten slapen. Hoogste tijd om wakker te worden, want The Grand Theatre van The Old 97’s is er absoluut een om in te lijsten. Laat deel 2 maar komen! Erwin Zijleman