Aloe Blacc - Good Things
Er verschijnen de laatste tijd relatief veel goede soulplaten. Van al deze platen beleef ik verreweg het meeste plezier aan Good Things van Aloe Blacc. Met Good Things heeft de Amerikaan van Panamese afkomst een plaat gemaakt die zich laat beluisteren als een klassieke soulplaat, maar tegelijkertijd open staat voor eigentijdse invloeden. Aloe Blacc doet op zijn tweede plaat (zijn debuut Shine Through verscheen in 2006) niet geheimzinnig over zijn muzikale helden. Invloeden van Marvin Gaye, Al Green, Stevie Wonder en Bill Withers zijn duidelijk hoorbaar. Met name de laatste invloeden zijn verrassend. Bill Withers wordt in kleine kring gerekend tot het beste dat de soulmuziek de afgelopen decennia heeft voortgebracht, maar is voor de meeste jonge soulzangers helaas maar zelden een bron van inspiratie. Aloe Blacc heeft de muziek van Bill Withers echter omarmd en voorzien van eigentijdse invloeden. Over het algemeen genomen klinkt Good Things als een plaat die ook best 30 jaar geleden gemaakt had kunnen worden, maar als je goed luistert hoor je ook invloeden uit de hiphop, reggae en r&b van recentere datum. Aloe Blacc heeft Good Things voorzien van een warm en authentiek klinkend soulgeluid, waarin gitaar, blazers en strijkers domineren. Het is een geluid waarin de soepele soulstem van Aloe Blacc uitstekend tot zijn recht komt. Zowel het tempo als de intensiteit van de songs varieert sterk. Aloe Blacc kan uit de voeten in aanstekelijke songs met hitpotentie, maar gaat ook indringende songs die langzaam naar een climax werken niet uit de weg en waagt zich zelfs aan een cover van The Velvet Underground's Femme Fatale. Het maakt van Good Things een veelzijdige en verslavende soulplaat die heerlijk voortkabbelt, maar in muzikaal opzicht ook flink wat te bieden heeft. Lange tijd was ik er niet helemaal uit wat Good Things nu zo goed maakt. Inmiddels denk ik dat het het ontspannen karakter van de plaat is. Aloe Blac doet niet heel erg zijn best om op te vallen, maar maakt muziek die uit zijn hart komt en ook nog eens zijn muzikale helden eert. Het resultaat is een plaat die in eerste instantie vooral vermaakt, maar vervolgens indruk gaat maken. Een behoorlijk diepe indruk kan ik inmiddels wel stellen. Erwin Zijleman
Er verschijnen de laatste tijd relatief veel goede soulplaten. Van al deze platen beleef ik verreweg het meeste plezier aan Good Things van Aloe Blacc. Met Good Things heeft de Amerikaan van Panamese afkomst een plaat gemaakt die zich laat beluisteren als een klassieke soulplaat, maar tegelijkertijd open staat voor eigentijdse invloeden. Aloe Blacc doet op zijn tweede plaat (zijn debuut Shine Through verscheen in 2006) niet geheimzinnig over zijn muzikale helden. Invloeden van Marvin Gaye, Al Green, Stevie Wonder en Bill Withers zijn duidelijk hoorbaar. Met name de laatste invloeden zijn verrassend. Bill Withers wordt in kleine kring gerekend tot het beste dat de soulmuziek de afgelopen decennia heeft voortgebracht, maar is voor de meeste jonge soulzangers helaas maar zelden een bron van inspiratie. Aloe Blacc heeft de muziek van Bill Withers echter omarmd en voorzien van eigentijdse invloeden. Over het algemeen genomen klinkt Good Things als een plaat die ook best 30 jaar geleden gemaakt had kunnen worden, maar als je goed luistert hoor je ook invloeden uit de hiphop, reggae en r&b van recentere datum. Aloe Blacc heeft Good Things voorzien van een warm en authentiek klinkend soulgeluid, waarin gitaar, blazers en strijkers domineren. Het is een geluid waarin de soepele soulstem van Aloe Blacc uitstekend tot zijn recht komt. Zowel het tempo als de intensiteit van de songs varieert sterk. Aloe Blacc kan uit de voeten in aanstekelijke songs met hitpotentie, maar gaat ook indringende songs die langzaam naar een climax werken niet uit de weg en waagt zich zelfs aan een cover van The Velvet Underground's Femme Fatale. Het maakt van Good Things een veelzijdige en verslavende soulplaat die heerlijk voortkabbelt, maar in muzikaal opzicht ook flink wat te bieden heeft. Lange tijd was ik er niet helemaal uit wat Good Things nu zo goed maakt. Inmiddels denk ik dat het het ontspannen karakter van de plaat is. Aloe Blac doet niet heel erg zijn best om op te vallen, maar maakt muziek die uit zijn hart komt en ook nog eens zijn muzikale helden eert. Het resultaat is een plaat die in eerste instantie vooral vermaakt, maar vervolgens indruk gaat maken. Een behoorlijk diepe indruk kan ik inmiddels wel stellen. Erwin Zijleman