JP, Chrissie & The Fairground Boys - Fidelity!
Hoewel The Pretenders met Break Up The Concrete vorig jaar nog een verrassend sterke cd met nieuw materiaal afleverden, veerde ik niet direct enthousiast op toen ik Fidelity! van JP, Chrissie & the Fairground Boys in handen kreeg; een plaat die wordt aangeprezen als de eerste soloplaat van Chrissie Hynde. Break Up The Concrete werd de afgelopen 15 jaar immers gecompenseerd door een aantal hele matige platen en leek toch vooral een toevalstreffer. Bovendien is het geen aantrekkelijk vooruitzicht om te moeten luisteren naar een plaat waarop Chrissie Hynde de liefde voor haar recent aan de haak geslagen toyboy bezingt en de “gelukkige” hier ook nog eens aan mee mag doen. De toyboy in kwestie is de uit Wales afkomstige JP Jones, die met zijn band The Fairground Boys nadrukkelijk zijn stempel drukt op deze plaat. Toch laat Fidelity! zich ook beluisteren als een Chrissie Hynde soloplaat of zelfs als een Pretenders plaat, want haar uit duizenden herkenbare vocalen bepalen voor een belangrijk deel het geluid van deze plaat. Ondanks mijn frisse tegenzin moest ik al snel concluderen dat Fidelity! een leuke plaat is. Waar de muziek van The Pretenders in de loop der jaren steeds gezapiger ging klikken (wat op Break Up The Concrete toevallig eens goed uitpakte), klinkt de muziek van JP, Chrissie & The Fairground Boys rauw en energiek. Fidelity! heeft hierdoor wel wat weg van de vroege Pretenders platen, al leggen JP en zijn band in muzikaal opzicht duidelijk andere accenten. Fidelity! is een overtuigende rockplaat met hier en daar wat rootsinvloeden. Het is een setting waarin Chrissie Hynde prima uit de voeten kan en bij vlagen zelfs imponeert. Ook JP Jones verdient wel enig krediet. Hij schreef mee aan alle songs en drukt in een aantal gevallen zijn stempel op deze songs. Ook in tekstueel opzicht maakt de samenwerking tussen Chrissie en JP meer indruk dan ik op voorhand had verwacht. Fidelity! is geen zoetsappige liefdesverklaring van een ouwe rot aan een jonge hond en vice versa, maar een afwisselende conceptplaat waarin de ups evenveel aandacht krijgen als de downs. Het is makkelijk om deze plaat van JP, Chrissie & The Fairground Boys met de grond gelijk te maken, maar stap over je vooroordelen heen en je hoort een plaat waarop een jonge muzikant er in slaagt om een bijna uitgerangeerde muzikant weer tot leven te wekken en hiervan zelf ook het nodige opsteekt. Een win-win situatie als je het mij vraagt. Gun Chrissie Hynde haar geluk; het levert echt een hele leuke plaat op. Erwin Zijleman
Hoewel The Pretenders met Break Up The Concrete vorig jaar nog een verrassend sterke cd met nieuw materiaal afleverden, veerde ik niet direct enthousiast op toen ik Fidelity! van JP, Chrissie & the Fairground Boys in handen kreeg; een plaat die wordt aangeprezen als de eerste soloplaat van Chrissie Hynde. Break Up The Concrete werd de afgelopen 15 jaar immers gecompenseerd door een aantal hele matige platen en leek toch vooral een toevalstreffer. Bovendien is het geen aantrekkelijk vooruitzicht om te moeten luisteren naar een plaat waarop Chrissie Hynde de liefde voor haar recent aan de haak geslagen toyboy bezingt en de “gelukkige” hier ook nog eens aan mee mag doen. De toyboy in kwestie is de uit Wales afkomstige JP Jones, die met zijn band The Fairground Boys nadrukkelijk zijn stempel drukt op deze plaat. Toch laat Fidelity! zich ook beluisteren als een Chrissie Hynde soloplaat of zelfs als een Pretenders plaat, want haar uit duizenden herkenbare vocalen bepalen voor een belangrijk deel het geluid van deze plaat. Ondanks mijn frisse tegenzin moest ik al snel concluderen dat Fidelity! een leuke plaat is. Waar de muziek van The Pretenders in de loop der jaren steeds gezapiger ging klikken (wat op Break Up The Concrete toevallig eens goed uitpakte), klinkt de muziek van JP, Chrissie & The Fairground Boys rauw en energiek. Fidelity! heeft hierdoor wel wat weg van de vroege Pretenders platen, al leggen JP en zijn band in muzikaal opzicht duidelijk andere accenten. Fidelity! is een overtuigende rockplaat met hier en daar wat rootsinvloeden. Het is een setting waarin Chrissie Hynde prima uit de voeten kan en bij vlagen zelfs imponeert. Ook JP Jones verdient wel enig krediet. Hij schreef mee aan alle songs en drukt in een aantal gevallen zijn stempel op deze songs. Ook in tekstueel opzicht maakt de samenwerking tussen Chrissie en JP meer indruk dan ik op voorhand had verwacht. Fidelity! is geen zoetsappige liefdesverklaring van een ouwe rot aan een jonge hond en vice versa, maar een afwisselende conceptplaat waarin de ups evenveel aandacht krijgen als de downs. Het is makkelijk om deze plaat van JP, Chrissie & The Fairground Boys met de grond gelijk te maken, maar stap over je vooroordelen heen en je hoort een plaat waarop een jonge muzikant er in slaagt om een bijna uitgerangeerde muzikant weer tot leven te wekken en hiervan zelf ook het nodige opsteekt. Een win-win situatie als je het mij vraagt. Gun Chrissie Hynde haar geluk; het levert echt een hele leuke plaat op. Erwin Zijleman