Ruim 11 jaar geleden verscheen het debuut van Alicia Keys en ik weet eigenlijk nog steeds niet wat ik van de zangeres uit New York moet vinden. Aan de ene kant waardeer ik haar enorm als zangeres, als pianiste en als songwriter, maar aan de andere kant ben ik allergisch voor de overdaad aan stembuigingen in veel van haar songs en de over het algemeen stevige focus op R&B. De vijf platen die Alicia Keys inmiddels heeft uitgebracht heb ik volgens mij allemaal wel in de kast staan, maar ze komen er nauwelijks uit. Ik denk wel dat ik met deze platen één briljante Alicia Keys plaat kan samenstellen, maar deze zal nauwelijks overlappen met de compilaties die haar platenmaatschappij inmiddels heeft uitgebracht. De nieuwe cd van Alicia Keys, Girl On Fire, is daarom geen plaat waar ik lang naar heb uitgekeken, maar omdat het talent van de Amerikaanse niet ter discussie staat, was ik, toen de plaat er eenmaal was, wel nieuwsgierig. Girl On Fire opent met een track die direct op mijn eigen Alicia Keys compilatie kan. Brand New Me wordt voorafgegaan door klassiek pianospel, waarna Alicia Keys in een mooi ingetogen track goed kan laten horen wat een geweldige zangeres ze is. Op Girl On Fire werkt Alicia Keys met een heel arsenaal aan producers en gastmuzikanten, die in veel gevallen ook meeschreven aan de songs. Zo werd aan Brand New Me meegeschreven door Emeli Sandé, die aan het eind van de plaat nog eens op komt draven voor één van de sterkere songs op de plaat. Door de overvolle gastenlijst is Girl On Fire een hele afwisselende plaats, waarop ruimte is voor pop, neo-soul, R&B en zelfs voor een flinke scheut jazz en funk. Ondanks de bijdragen van zeer uiteenlopende muzikanten is Girl On Fire een behoorlijk constante plaat en het is bovendien een plaat die nauwelijks zwakke momenten kent. Girl On Fire is voor mij de eerste Alicia Keys plaat die ik helemaal kan beluisteren zonder zo af en toe heel erg onrustig te worden. De plaat bevat redelijk wat ballads en hierin wordt voor Alicia Keys begrippen eens niet heel veel gegoocheld met de stem. Ook de instrumentatie werkt me eens niet op de zenuwen, waardoor de songs van Alicia Keys flink aan kracht hebben gewonnen. Zeker bij herhaalde beluistering blijkt de instrumentatie op de plaat avontuurlijk en sprankelend, waardoor de plaat flink aan kracht wint. Al met al ben ik heel blij met Girl On Fire. Natuurlijk maakt Alicia Keys nog altijd stevige opgepoetste en vrijwel zonder uitzondering hitgevoelige muziek, maar haar nieuwe plaat ademt hiernaast kwaliteit en vernieuwingsdrang en dat verdient heel veel lof. Muziekliefhebbers die tot dusver moeite hadden met de muziek van Alicia Keys kunnen Girl On Fire zonder al te veel risico’s proberen. Muziekliefhebbers die al eerder waren overtuigd van de kwaliteiten van de New Yorkse zullen sneller zijn overtuigd, maar worden mogelijk ook verrast door de uitstapjes buiten de gebaande paden. Girl On Fire is een wereldster waardig. Echt een uitstekende plaat. Erwin Zijleman
