De Staat - I_Con

De Staat kreeg op basis van haar debuut Wait For Evolution al weer bijna vijf jaar geleden het etiket stonerrock opgeplakt en dit is een etiket dat maar lastig los laat. Dat ligt zeker niet aan de muziek van de band rond frontman Torre Florim. Wait For Evolution was veel meer dan stonerrock en dat gold in nog veel sterkere mate voor het uitstekende Machinery uit 2011. Bij beluistering van de derde plaat van De Staat, I_Con, is snel duidelijk dat het oude etiketje er nu echt af moet en vervolgens moet worden vervangen door een etiket dat ruimte biedt aan een hele waslijst genres. I_Con is een buitengewoon fascinerende plaat die meerdere kanten op schiet. Heel af en toe maakt de band nog muziek waarvoor Queens Of The Stone Age of voorganger Kyuss zich niet zou schamen of geschaamd zou hebben, maar veel vaker zoekt De Staat het experiment. Een flinke bak elektronica is op I_Con minstens net zo belangrijk als de gitaren en invloeden uit de stevige gitaarrock worden net zo makkelijk vermengd met invloeden uit de prog-rock als met invloeden uit de psychedelica. Dat is zeker even wennen, maar onder het nieuwe laagje dat vooral bestaat uit synths en opvallende ritmes (variërend van industrieel tot tribaal) zit nog wel degelijk het typische De Staat geluid dat de afgelopen jaren zoveel indruk maakte. I_Con is in alle opzichten een veelzijdige plaat. Het instrumentarium is breder dan we van De Staat gewend zijn, maar de band varieert dit keer ook meer met  het tempo en wisselt bovendien loodzware songs af met meer lichtvoetige songs. De muziek van De Staat bevindt zich niet in het luchtledige. Net als bij beluistering van Wait For Evolution duiken de namen van de grote stonerrock bands op en net als bij Machinery heeft het af en toe ook nog wel wat van Nick Cave. De namenlijst moet dit keer echter flink worden uitgebreid en dat is lang niet altijd makkelijk. Wanneer de synths aanzwellen heeft het wat van Gary Numan of Depeche Mode, wanneer de ritmes bijna funky zijn duikt de naam van Red Hot Chili Peppers op, hier en daar hoor ik zelfs iets van de Simple Minds in hun geïnspireerde dagen of een vleugje triphop, maar er blijft vervolgens nog een hele serie songs over waar ik niet direct een naam aan kan verbinden.  I_Con is hierdoor een plaat die niet onmiddellijk houvast biedt. Het maakt van de beluistering van I_Con een fascinerende roller coaster ride die al snel wat heftiger blijkt dan het gemiddelde ritje. I_Con is een plaat die voorlopig nog wel even zal blijven groeien, maar ook zonder deze groei is het een plaat waarop we in Nederland verschrikkelijk trots mogen zijn. De Staat sloot met Wait For Evolution al aan bij de internationale subtop en steeg met Machinery stiekem nog wat verder door. Met I_Con streeft de band de meeste internationale concurrenten voorbij. I_Con is een plaat waarvan de Pitchforks van deze wereld gaan kwijlen, maar dan moeten ze hem wel eerst horen. Spread the word derhalve. Erwin Zijleman