Sebadoh - Defend Yourself

Sebadoh ontstond aan het eind van de jaren 80 uit frustratie. Dinosaur Jr. bassist Lou Barlow werd als songwriter steeds minder serieus genomen door Dinosaur voorman J. Mascis en zag op het in 1988 verschenen Bug niet een van zijn songs terug (op Dinosaur Jr.’s meesterwerk You're Living All Over Me uit 1987 was hij nog met twee songs vertegenwoordigd). Barlow begon daarom Sebadoh; een band die bijna stiekem zou uitgroeien tot één van de meest invloedrijke bands uit de jaren 90. Sebadoh is altijd wat minder bekend gebleven dan de andere grote bands uit de jaren 90, maar maakte in de eerste helft van de jaren 90 een flink aantal uitstekende platen die tot op de dag van vandaag invloed hebben. Aan het eind van de jaren 90 viel het doek voor Sebadoh en concentreerde de aandacht van Barlow zich op zijn solocarrière, zijn bands The Folk Implosion en Sentridoh en uiteindelijk ook weer Dinosaur Jr. Veertien jaar na het matige The Sebadoh en zes naar na de verrassend sterke comeback van Dinosaur Jr. (die in 2009 en 2012 een minstens even sterk vervolg kreeg), is Sebadoh terug met Defend Yourself. Barlow moet het doen zonder lid van het eerste uur Eric Gaffney, maar omdat Jason Loewenstein wel van de partij is kan zeker worden gesproken  van een volwaardige Sebadoh reünie. Defend Yourself zal, zeker voor de fans van de band, aanvoelen als een warm bad. De plaat sluit naadloos aan op de beste platen van de mand en wekt nergens de indruk dat sindsdien 20 jaren zijn verstreken. Sebadoh maakt nog altijd van de hak op de tak muziek met vooral invloeden uit de lo-fi en de indie-rock.  Net als op de vorige platen van Sebadoh schiet de band heel af en toe flink mis, maar hier staan vele voltreffers tegenover. Defend Yourself is, zoals we van Sebadoh gewend zijn, een zeer veelzijdige plaat. Gitaargeweld wordt afgewisseld met ingetogen songs en waar de band de ene keer stevig rammelt, komt het de volgende keer op de proppen met een nagenoeg perfect pop- of rockliedje. De diversiteit in zowel stijlen als kwaliteit stond de doorbraak van Sebadoh naar een groot publiek altijd wat in de weg. Dat zal met Defend Yourself niet anders zijn, maar een ieder die de oude platen van de band koestert, zal ook de nieuwe plaat omarmen. Ik heb altijd genoegen genomen met de momenten van Sebadoh en doe dat nog steeds. Defend Yourself is zeker geen plaat die ik van kop tot staart weet te waarderen, maar de beste songs op de plaat zijn pareltjes. Dat Lou Barlow sinds zijn strubbelingen met J. Mascis in Dinosaur Jr. kiest voor democratie binnen Sebadoh begrijp ik, maar als ik mag kiezen kies ik zonder enige twijfel voor de meer ingetogen songs op de plaat, die in de meeste gevallen zijn geschreven door Lou Barlow. Dit pleit voor een Lou Barlow soloplaat, al sluit ik zeker niet uit dat juist de dynamiek op en diversiteit van Defend Yourself de meer ingetogen songs zo mooi maakt. Al met al ben ik wel in mijn nopjes met deze nieuwe Sebadoh plaat, die net als de laatste platen van Dinosaur Jr. smaakt naar veel meer. Erwin Zijleman