Richard Buckner - Surrounded

De Amerikaanse singer-songwriter Richard Buckner heeft zo langzamerhand een buitengewoon fraai en fascinerend oeuvre op zijn naam staan. Wat 19 jaar geleden nog begon als conventionele roots met een flinke dosis rock, is uiteindelijk alle kanten op geschoten. Buckner maakte op zijn eerste vijfsterrenplaat, Devotion + Doubt uit 1997, vrij ingetogen country en folk, imponeerde op het in 2000 verschenen The Hill (wat mij betreft zijn beste plaat tot dusver) met afwisselend verstilde songs en gruizige rock om vervolgens met het door American Underground geïnspireerde Meadow (2006) een plaat af te leveren die door zowel liefhebbers van rootsmuziek als liefhebbers van indie-rock werd geprezen. Het na een bijna onwaarschijnlijke hoeveelheid tegenslagen uitgebrachte en buitengewoon overtuigende Our Blood liet twee jaar geleden een (eigenzinnige) terugkeer naar de rootsmuziek horen en nu ligt dan Surrounded in de winkel. Ik heb de plaat al een tijdje in huis en ben er inmiddels compleet verslingerd aan geraakt. Surrounded is niet alleen de beste plaat van Richard Buckner tot dusver, maar het is ook een buitengewoon fascinerende plaat, die onmogelijk in een hokje is te duwen. Direct in de openingstrack valt het stemmige geluid op. Richard Buckner heeft naast een autoharp een flinke bak technologie gebruikt en zet deze in om repeterende loopjes te creëren die zijn muziek een bijna ambient karakter geven. Als Buckner vervolgens in de tweede track klinkt als Roxy Music in haar beginjaren, weet je al zeker dat Surrounded een bijzondere plaat is. Richard Buckner laat zich op Surrounded nog steeds inspireren door de Amerikaanse rootsmuziek die hij zo’n twee decennia geleden omarmde, maar zorgt er vervolgens voor dat zijn versie van deze rootsmuziek volkomen uniek klinkt. Surrounded klinkt niet alleen uniek, maar ook buitengewoon mooi, wat deels de verdienste zal zijn van topproducer Tucker Martine, die iedere verrassende wending van Richard Buckner heeft voorzien van wonderschone en soms bijna sprookjesachtige klanken. Surrounded bevat zoals gezegd tracks met een bijna ambient karakter, maar Buckner zet dit nieuwe wapen gelukkig met mate in, zodat het geen trucje wordt. Veel tracks op de plaat zijn ingetogen luisterliedjes, maar rootsmuziek is het nauwelijks meer te noemen. Surrounded is een plaat die heel even vooral verbazing oproept, maar al heel snel is dit een plaat die je niet meer wilt missen en die vervolgens alleen maar mooier, indringender en avontuurlijker wordt. Richard Buckner is ondanks een stapel prachtplaten nog altijd relatief onbekend, maar om Surrounded kan (bijna) niemand heen. Ik adviseer iedereen dan ook nadrukkelijk om naar deze unieke plaat te gaan luisteren en om pas te oordelen wanneer je alles minstens één keer gehoord hebt. Ik heb de plaat inmiddels heel vaak gehoord en mijn oordeel ligt vast: wereldplaat! Erwin Zijleman