De vanuit Londen opererende (gelegenheids)band bestond al 9 jaar toen Wooden Head, het debuut van de band, dan eindelijk verscheen en ook de tweede plaat van de band kwam er zeker niet vanzelf.
The Proper Ornaments werd inmiddels twaalf jaar geleden geformeerd door Veronica Falls gitarist James Hoare en de Argentijnse muzikant Max Clapps (tegenwoordig bekend als Max Oscarnold).
Lange tijd moesten we het doen met een paar singles en EP’s, maar met Wooden Head liet de band pas echt horen wat het in huis had.
De twee muzikanten formeerden The Proper Ornaments ooit vanwege hun gedeelde liefde voor 60s psychedelica en West Coast pop en invloeden uit deze genres stonden dan ook centraal op het debuut van de band.
Op hetzelfde moment werden de zo uit de jaren 60 weggelopen gitaarlijnen en harmonieën prachtig verweven met invloeden uit de shoegaze. Wooden Head schakelde traploos tussen The Byrds en Love aan de ene kant en The Jesus & Mary Chain en My Bloody Valentine aan de andere kant en stiekem werden ook nog wat neo-psychedelica invloeden van een al weer bijna vergeten band als The Shins toegevoegd.
Wooden Head smaakte door deze bijzondere combinatie van invloeden en de hopeloos betoverende songs vooral naar meer, maar het zag er lange tijd niet naar uit dat dit meer ook echt zou komen.
Hoare en Oscarnold staken veel tijd in hun andere projecten (respectievelijk Ultimate Painting en TOY) en toen het inmiddels tot een viertal uitgebreide The Proper Ornaments eindelijk alle songs voor de tweede plaat had opgenomen, bleken deze opnamen door een technisch probleem onbruikbaar.
Het zal ongetwijfeld hebben gezorgd voor heel veel stress, maar hier is gelukkig niets van te horen op Foxhole. Ook op hun tweede plaat strooien The Proper Ornaments immers driftig met betoverende melodieën vol invloeden uit de 60s en 70s, maar zorgen ze ook voor een geluid dat geen moment gedateerd klinkt.
De invloeden uit de shoegaze is men dit keer vergeten, maar daar hoeven we niet lang over te treuren, zeker niet omdat ze zijn vervangen door vleugjes George Harrison en Harry Nilsson.
Midden in de winter is Foxhole een plaat die vooral de zon laat schijnen met hemelse gitaarlijnen, lome harmonieën en even melodieuze als melancholische songs die het hart alleen maar kunnen verwarmen.
Het gaat misschien niet vanzelf voor The Proper Ornaments, maar ook op deze tweede plaat is het weer 11 songs en 37 minuten lang genieten van de zomer waarop we nog wel even zullen moeten wachten. Heerlijke plaat. Erwin Zijleman