Julien Baker en Phoebe Bridgers maakten voor mij de beste twee platen van 2017, terwijl Lucy Dacus dit jaar zeker gaat meedoen in mijn jaarlijstje over 2018 met het fraaie Historian. Als Boygenius bundelen de drie de krachten en combineren ze op fraaie wijze hun bijzondere stemmen, veelkleurige gitaarspel en songwriting skills. De zes songs op Boygenius beginnen bij de individuele talenten van de drie, maar de talenten grijpen al snel in elkaar en tillen de songs op EP vervolgens naar een hoger plan. Ik nu al uit naar de nieuwe platen van de drie, maar ook deze samenwerking smaakt naar veel meer.
Hoe mooi zou het zijn als deze drie dames hun krachten zouden bundelen en dat is precies wat Julien Baker, Phoebe Bridgers en Lucy Dacus hebben gedaan. Als Boygenius zijn ze al een tijdje aan het toeren en nu ligt er dan ook een EP, die wat eerder opduikt dan eerder werd aangekondigd.
De EP die voor het gemak de titel EP heeft gekregen bevat zes songs en 21 minuten muziek. Het is een EP die gezien de voorgeschiedenis alleen maar prachtig kan zijn en dat is hij dan ook.
De jonge muzikanten (Phoebe Bridgers is 24, Julien Baker en Lucy Dacus zijn 23) nemen afwisselend het voortouw en drukken voorzichtig hun eigen stempel op de songs waarin de eigen rol net wat groter is. Phoebe Bridgers excelleert in akoestische songs vol melancholie, Julie Baker kan fluisterzachte zang in een paar noten laten uitbarsten in een passionele schreeuw en Lucy Dacus combineert haar prachtige stem bij voorkeur met een licht explosieve en veelkleurige instrumentatie.
De drie leden van Boygenius beschikken alle drie over een stem waar ik van hou, maar het zijn ook nog eens stemmen die prachtig bij elkaar kleuren en die elkaar weten te versterken wanneer wordt gekozen voor harmonieën, wat op EP met enige regelmaat zorgt voor kippenvel.
Julien Baker, Phoebe Bridgers en Lucy Dacus zijn niet alleen zangeressen die me raken, maar het zijn ook prima gitaristen. Phoebe Bridgers strooit op EP met bezwerende gitaarlijnen, Julien Baker zorgt voor de ruimte en de dynamiek, terwijl Lucy Dacus vooral prachtig buiten de lijntjes kleurt.
In vocaal en muzikaal opzicht overtuigt de eerste EP van Boygenius vrij makkelijk, maar ook de songs van het drietal vallen zeker niet tegen. In vocaal en muzikaal opzicht vloeien de talenten van Julien Baker, Phoebe Bridgers en Lucy Dacus prachtig samen en dat doen ze ook in de songs, al hoor je goed wie het voortouw neemt en is niet moeilijk om te bepalen welke songs hadden gepast op Turn Out The Lights, welke op Stranger In The Alps en welke op Historian.
Zeker wanneer de drie kiezen voor fraaie harmonieën, schuift Boygenius voorzichtig op richting de Amerikaanse rootsmuziek, wat de rocksongs van het drietal van nog wat extra diepte voorziet en de muziek van Boygenius nog wat extra meerwaarde geeft. 21 minuten zijn snel om wanneer muziek je zo weet te raken als de muziek van Boygenius doet, maar de songs zijn zo goed dat je de EP best twee of drie keer na elkaar kunt beluisteren.
Op voorhand hoopte ik natuurlijk dat Boygenius het beste van de drie platen die ik zo koester zou verenigen, maar 1+1+1 is in de muziek lang niet altijd 3. EP van Boygenius begon bij mij echter direct bij ruim 3, maar de 4 of zelfs de 5 zijn inmiddels binnen handbereik. Natuurlijk moeten Julien Baker, Phoebe Bridgers en Lucy Dacus hun eigen platen blijven maken, maar dat Boygenius levensvatbaar is lijkt me duidelijk. Laat maar snel komen dat volwaardige debuut. Erwin Zijleman
De digitale versie van de EP van Boygenius is ook verkrijgbaar via hun bandcamp pagina: https://xboygeniusx.bandcamp.com.