Shawn Lee heeft stapels muziek op zijn naam staan, maar ik kende de Amerikaanse muzikant tot voor kort alleen van de vorig jaar verschenen jaarlijstjesplaat van Young Gun Silver Fox. Het deze week verschenen soloalbum van Shawn Lee voeg ik er graag aan toe. Ook Rides Again neemt je mee terug naar de zwoele Californische softrock uit de jaren 70 en geeft je humeur een enorme boost. Vergeleken met de muziek van Young Gun Silver Fox bevat het soloalbum van de Amerikaanse muzikant net wat meer invloeden uit de rootsmuziek, maar voor zwoele verleiding ben je ook bij Shawn Lee aan het juiste adres.
Zelf ken ik de muzikant die werd geboren in Wichita, Kansas, overigens alleen van het vorig jaar verschenen tweede album van de band Young Gun Silver Fox, die naast Shawn Lee bestaat uit de Britse muzikant Andy Platts, die ook de band Mamas Gun aanvoert.
AM Waves van Young Gun Silver Fox was dankzij de portie volstrekt onweerstaanbare en even tijdloze 70s softrock met een flinke dosis Californische zonnestralen voor mij jaarlijstjeswaardig, waardoor ik erg nieuwsgierig was naar het deze week verschenen soloalbum van Shawn Lee. Rides Again borduurt deels voort op het album van Young Gun Silver Fox en is minstens net zo onweerstaanbaar en tijdloos.
Terwijl buiten de temperatuur daalt tot winterse waarden, wordt de ruimte binnen gevuld met zonnige klanken die doen verlangen naar roadtrips door het zuiden van de Verenigde Staten met de klanken van een Amerikaans softrock radiostation door de autospeakers. Net als het album van Young Gun Silver Fox herinnert ook Rides Again van Shawn Lee met grote regelmaat aan de serie geweldige albums die Steely Dan gedurende de jaren 70 afleverde, maar Shawn Lee stopt net wat meer roots in zijn muziek en schuwt ook een vleugje disco en een snufje Hot Chocolate en Bee Gees niet.
Rides Again klinkt net zo loom en soulvol als het zo goede album van zijn band, maar klinkt ook wat meer ingetogen en laid-back. Shawn Lee kleurt zijn muziek fraai in met warme gitaren en broeierige orgeltjes en voegt er hier en daar een wat atypische ritmebox en strijkers aan toe.
De warme en zwoele klanken worden fraai gecombineerd met de stem van Shawn Lee. De Amerikaanse muzikant is op zich geen heel groot zanger, maar kan wel alle kanten op met zijn stem, waardoor ik Rides Again in vocaal opzicht toch een knap album vind. De Amerikaanse muzikant kan bedwelmen met lome en donkere vocalen, maar voorziet zijn muziek ook van pit door zijn falsetstem op te zetten.
Rides Again bevat zoals gezegd wat meer invloeden uit de rootsmuziek dan het terecht geprezen album van Young Gun Silver Fox. Hier en daar hoor je wat meer folk en country in de muziek van Shawn Lee en ook in tekstueel opzicht is Rides Again wat meer een rootsalbum, met teksten die terugkeren naar de jeugd van de muzikant.
Ook Rides Again is weer zo’n album waarbij het bijzonder aangenaam luieren is. Laat het album lekker op de achtergrond voortkabbelen en de Californische zon neemt bezit van je. Rides Again slaagt er echter ook in om meer dan eens de fantasie te prikkelen met verrassende wendingen en geweldige vondsten. Dat Shawn Lee de heerlijke songs op het album achteloos uit de mouw lijkt te schudden maakt Rides Again alleen maar knapper.
Iedereen die vorig jaar heeft genoten van het onweerstaanbaar lekkere album van Young Gun Silver Fox, moet ook zeker eens naar het buitengewoon knappe en minstens even aangename soloalbum van Shawn Lee luisteren. Erwin Zijleman
Het nieuwe album van Shawn Lee is ook verkrijgbaar via zijn bandcamp pagina: https://shawnleelegere.bandcamp.com/album/rides-again.