09 oktober 2020

Death Valley Girls - Under The Spell Of Joy

De Amerikaanse band Death Valley Girls kan uit de voeten met gruizige garagerock, maar trekt op The Spell Of Joy ook een fascinerend vat vol tegenstrijdigheden en bezweringen open
Ik was tot dusver niet zo onder de indruk van de albums van Death Valley Girls, maar Under The Spell Of Joy heeft me enorm verrast. Zeker op de eerste helft van het album trekt de band uit Los Angeles alles uit de kast en worden onder andere garagerock, psychedelica, postpunk, lo-fi en naar verluidt ook nog wat Ethiopische funk aan elkaar gesmeed in songs vol bezwering. Het doet aan van alles denken, maar op hetzelfde moment aan helemaal niets. De tweede helft van het album is wat minder experimenteel, maar scoort ook nog altijd een dikke voldoende, waardoor de totaalscore voor het nieuwe album van Death Valley Girls flink positief uitvalt.


De uit Los Angeles afkomstige band Death Valley Girls bestaat al een jaar of zeven en is met het deze week verschenen Under The Spell Of Joy alweer toe aan haar vierde album. De vorige drie heb ik niet of slechts vluchtig beluisterd en het enige dat ik me herinner is dat de muziek van de band nogal deprimerend klonk. Ook Under The Spell Of Joy is zeker geen zonnig album, maar het is zeker niet zo donker als de vorige albums van de band. 

Death Valley Girls geeft op haar bandcamp pagina aan dat het nieuwe album van de band vooral is beïnvloed door Ethiopische funk, maar ik hoor persoonlijk een heel arsenaal aan genres en invloeden. Death Valley Girls is zeker niet vies van garagerock en punk, maar ook invloeden uit de postpunk en psychedelica klinken door in de muziek van de band uit Los Angeles en dat is nog maar het topje van de ijsberg. 

De donkere klanken worden iets verlicht door de stuwende ritmes, waarna een schurende saxofoon het album toch weer de duisternis in trekt. Death Valley Girls houdt echter wel van uitersten. Rauwe en donkere klanken worden gecombineerd met vrij lichtvoetige refreinen en zang en zelfs een kinderkoor, waardoor Death Valley Girls klinkt als geen enkele andere band. 

Het roept associaties op met van alles en nog wat, maar het schiet ook alle kanten op. “A Stooges’ Funhouse-meets-Willy Wonka’s chocolate factory roller coaster ride” las ik ergens als omschrijving en zo kan ik er nog heel wat bedenken. Bij eerste beluistering van Under The Spell Of Joy schreef ik de volgende namen op: Siouxsie & The Banshees, The Slits, The Go-Go’s, The Cramps, Vivivan Girls, La Luz, The Velvet Undergound en Bikini Kill. Het is een lijstje dat bij herhaalde beluistering overeind is gebleven, maar ik kan er nog vele namen aan toevoegen als het moet. 

Death Valley Girls heeft een album gemaakt dat wel even moet landen, maar uiteindelijk hoor ik toch vooral veel moois op het album. Het gitaarwerk is fraai, de saxofoon lekker tegendraads, de ritmes donker en stuwend, de elektronica duister en de zang even rauw als toegankelijk. 

Zeker op de eerste helft van de plaat kiest Death Valley Girls voor een duidelijk andere lijn dan op haar eerdere albums en maakt het indruk met songs die zijn voorzien van een bijna hypnotiserende kracht. Die kracht schuilt deels in de zang, maar nog veel meer in de instrumentatie, die zich laat beluisteren als een eigentijdse variant op Phil Spector’s Wall Of Sound uit de jaren 50 en 60. Het komt, zeker op het eerste gehoor wat chaotisch over, maar wanneer je de verschillende lagen uit elkaar trekt, blijken ze stuk voor stuk van een bijzondere schoonheid en ga ik met name de ritmesectie en de saxofonist steeds meer waarderen. 

Het is knap hoe Death Valley Girls soms verrassend lichtvoetig of lo-fi kan klinken, om zichzelf niet veel later te verliezen in jams vol verrassende wendingen. Met name de eerste helft van het album intrigeert hopeloos, maar is zeker geen lichte kost. Die lichtere kost serveert Death Valley Girls op de tweede helft van het album dat meer rechttoe rechtaan klinkt en is te omschrijven als “The Go-Go’s na een paar jaar in de goot”. Het is een stuk minder spannend dan de eerste helft van het album, maar het klinkt absoluut lekker genoeg om de aandacht vast te houden, zeker als er nog wat gitaarsolo’s en wat smerig klinkende koortjes en orgeltjes uitgegooid worden. Al met al een zeer aangename verrassing dit album. Erwin Zijleman

De muziek van Death Valley Girls is ook verkrijgbaar via bandcamp: https://deathvalleygirls.bandcamp.com.


Under The Spell Of Joy van Death Valley Girls is verkrijgbaar via de Mania webshop: