Bij een gelegenheidsband moet je altijd maar afwachten hoe de samenwerking uitpakt, maar de samenwerking tussen Shearwater voorman Jonathan Meiburg en de twee leden van het duo Cross Record bleek begin 2018 zeer geslaagd. Als Loma leverde het drietal een album af dat niet in een hokje was te duwen, maar dat wel een onuitwisbare indruk maakte. Het debuut van Loma werd zo positief ontvangen dat een tweede album niet uit kon blijven en dat album is er nu. Don’t Shy Away klinkt wat consistenter dan het debuut van Loma, maar de muziek van het Amerikaanse drietal is nog net zo ongrijpbaar en nog net zo betoverend mooi.
Een paar jaar geleden hoorde Shearwater voorman Jonathan Meiburg het tweede album van het Amerikaanse duo Cross Record. Hij was zo onder de indruk dat hij Emily Cross en Dan Duszynski rekruteerde als support-act voor een tour van Shearwater. Hier bleef het niet bij, want aan het begin van 2018 debuteerden Jonathan Meiburg, Emily Cross en Dan Duszynski als de gelegenheidsband Loma.
Het debuut van de band bleek van een bijzondere schoonheid en dook aan het einde van het jaar terecht op in een aantal jaarlijstjes. Zelf was ik ook onder de indruk van het debuut van Loma, dat bol stond van de invloeden. Ik noemde in mijn recensie onder andere dreampop, post-rock, chamber pop, folk, avant-garde en indierock, maar hiermee had ik slechts het topje van de ijsberg te pakken. Het debuut van Loma bleek vervolgens ook nog een album dat alleen maar mooier en indrukwekkender werd en uiteindelijk veel meer was dan de som van de best indrukwekkende delen.
Loma leek lange tijd een eenmalig project, maar Jonathan Meiburg, Emily Cross en Dan Duszynski zullen absoluut gevleid zijn geweest door de uiterst lovende reacties en werden uiteindelijk door niemand minder dan Brian Eno over de streep getrokken om het buitengewoon fraaie debuut een vervolg te geven. Don’t Shy Away is deze week verschenen en laat horen dat het Amerikaanse drietal de toppen van hun samenwerking op het debuut van Loma nog lang niet had bereikt. Ondanks het feit dat ik zeer gecharmeerd was van het debuut van Loma, vond ik Don’t Shy Away direct bij eerste beluistering een stuk beter.
Loma borduurt op haar tweede album voort op het geluid van het terecht zo bewierookte debuut, maar heeft alle invloeden dit keer geïntegreerd in een wat consistenter geluid. Het is een geluid dat bestaat uit een aantal cirkels. Binnenin zit de prachtige heldere stem van Emily Cross, die het oor continu zacht streelt, maar die ook constant zorgt voor verbazing en betovering. Om de stem van Emily Cross cirkelt een bijzonder smaakvolle en over het algemeen stemmige instrumentatie. Het is een instrumentatie die zowel dromerig als broeierig klinkt en die perfect past bij de mooie stem van de frontvrouw van de band.
Hiermee zijn we er nog niet, want in de buitenste cirkel van het geluid zoekt Loma het avontuur op. Geen van de songs op het album klinkt alledaags en steeds weer duiken nieuwe geluiden en invloeden op in het bijzondere klankentapijt van de band. Het heeft soms het mysterieuze van Cocteau Twins of het experiment van Kate Bush, maar beide vergelijkingen zijn even treffend als onzinnig.
Het geluid op Don’t Shy Away is misschien consistenter dan het geluid op het debuut van Loma, maar het schiet nog altijd meerdere kanten op, al is het maar omdat de band net zo makkelijk kiest als voor ambient achtige klanken, als voor eigenzinnige blazersarrangementen of stuwende synths.
Het levert een luistertrip op die nog veel meer intrigeert dan die op het al zo fascinerende debuut van de band en die aan het eind ook nog gezelschap krijgt van fan van het eerste uur Brian Eno, die hoort dat het dit keer nog beter is. Alle reden dus om te hopen op een volgende samenwerking tussen Jonathan Meiburg, Emily Cross en Dan Duszynski, maar laat ik eerst het tweede album van Loma eens opschrijven voor mijn jaarlijstje. Erwin Zijleman
De muziek van Loma is ook verkrijgbaar via bandcamp: https://lomamusic.bandcamp.com/album/dont-shy-away.
