01 oktober 2023

Wilco - Cousin

Wilco kiest op haar nieuwe album Cousin vooral voor wat meer ingetogen songs, maar het zijn prachtige songs die op subtiele wijze zijn volgestopt met verrassende wendingen en muzikale hoogstandjes
De Amerikaanse band Wilco moet in recensies van nieuwe albums altijd opboksen tegen de vergelijking met haar meesterwerk Yankee Hotel Foxtrot uit 2002. Het levert ook voor het nieuwe album Cousin weer flink wat zure recensies op, maar ik vind het een fantastisch album dat niet zo kleurloos en gezapig is als hier en daar wordt beweerd. Wilco zoekt aan de hand van producer Cate Le Bon absoluut voor het experiment, al is het vaak wel subtiel experiment. De band bestaat hiernaast uit een aantal geweldige muzikanten, die ook op Cousin weer mogen schitteren. Het levert een album op dat bij onbevooroordeelde beluistering makkelijk indruk maakt en vervolgens alleen maar mooier wordt.



Cousin, het nieuwe album van de Amerikaanse band Wilco, wordt tot dusver wat lauwtjes ontvangen. Het wordt de band aangerekend dat het redelijk netjes binnen de lijntjes kleurt en vooral kiest voor wat gezapiger klinkende songs. Na het album een aantal keren gehoord te hebben denk ik hier toch anders over. Totaal anders zelfs. 

Cousin is misschien geen Yankee Hotel Foxtrot, maar zo’n album heeft Wilco al heel lang niet meer gemaakt en ik vind persoonlijk niet dat je dit de band aan moet rekenen. Het oeuvre van de band uit Chicago ontwikkelt zich immers al sinds de begindagen van de band halverwege de jaren 90, wat een stapel zeer verschillend klinkende albums heeft opgeleverd. Het zijn albums die wel werden gekenmerkt door een verrassend constante en bijzonder hoge kwaliteit en die is ook weer terug te horen op Cousin. 

Het album opent overigens behoorlijk opwindend met het zeker niet gezapig klinkende Infinite Surprise, waarin het gitaarwerk aangenaam ruw en tegendraads klinkt, hier en daar opvallend klinkende synths zijn toegevoegd, de songstructuur soms behoorlijk onnavolgbaar is, maar waarin de melodielijn juist opvallend toegankelijk is. Ik had het hierboven over Yankee Hotel Foxtrot en wat mij betreft had de openingstrack van Cousin niet misstaan op dit album. 

Dat geldt zeker niet voor alle tracks op het nieuwe album van Wilco, want de band kiest zoals gezegd met enige regelmaat voor behoorlijk ingetogen songs. Het zijn de songs die hier en daar worden omschreven met woorden als gezapig en middelmaat, maar beiden hoor ik er echt niet in terug. Ook als Wilco flink gas terug neemt zitten de songs van de band immers vol moois. 

Het gitaarwerk van Nels Cline is song na song behoorlijk briljant en ook het drumwerk van Glenn Kotche ontstijgt de middelmaat continu, waardoor ook de ingetogen songs op het album het uitpluizen meer dan waard zijn. Wilco heeft voor Cousin een aantal songs geschreven die in de uitvoering van een andere band misschien wat saai zouden kunnen klinken, maar de versies van de band rond Jeff Tweedy zijn stuk voor stuk prachtig. 

Het is deels de verdienste van de geweldige muzikanten in de band, maar Wilco profiteert ook van de opvallende keuze voor de Britse singer-songwriter Cate Le Bon als producer. De eigenzinnige muzikante uit Wales haalt Wilco hier en daar op subtiele wijze uit de eigen comfort zone, waardoor een ingetogen en op het eerste gehoor misschien niet heel opwindende folksong toch een bijzondere twist krijgt. 

Aan de ene kant is het jammer dat Wilco de experimenteerdrift van de openingstrack niet doortrekt op de rest van het album, maar aan de andere kant hebben we al een Yankee Hotel Foxtrot en hadden we nog geen Cousin. De Amerikaanse band maakt dit keer niet op iedereen indruk, maar weet mij constant te verrassen met subtiele wendingen, fraaie accenten en invloeden die hier en daar terug gaan naar de jaren 70, maar ook tot in het heden reiken.

Cousin is een album dat absoluut baat heeft bij beluistering met de koptelefoon, maar het is ook een album dat beter wordt wanneer je het vaker hoort. Het is muzikale avontuur ligt er misschien niet zo dik op als op Yankee Hotel Foxtrot, maar het is wel degelijk te horen op het nieuwe album van Wilco, dat ik persoonlijk een stuk beter vind dan zijn directe voorgangers. Erwin Zijleman

De muziek van Wilco is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Amerikaanse band: https://wilcohq.bandcamp.com/album/cousin.


Cousin van Wilco is verkrijgbaar via de Mania webshop: