Ducks Ltd. doet op het eerste gehoor geen nieuwe dingen op haar tweede album Harm’s Way, maar wat is het goed. De band heeft de blauwdruk van de janglepop uit de jaren 90 tevoorschijn gehaald en neemt je mee terug naar dit decennium. De band doet dit echter zo goed, dat Harm’s Way al snel een onweerstaanbaar lekker album wordt. Ducks Ltd. strooit met heerlijke gitaarakkoorden, melodieuze songs en mooie koortjes en doet dit met een geluid dat een fraai evenwicht heeft gevonden tussen zoet en ruw. Ik was direct bij eerste beluistering verkocht en deze soundtrack van de lente en zomer van 2024 wordt wat mij betreft alleen maar mooier en aangenamer.
2024 is vooralsnog een mooi jaar voor liefhebbers van de wat zonnigere gitaaralbums. De lat in dit genre wordt deze week nog wat hoger gelegd door de Canadese band Ducks Ltd., dat met Harm’s Way een onweerstaanbaar lekker gitaaralbum heeft gemaakt. Harm’s Way is het tweede album van de band uit Toronto, die bestaat uit Tom McGreevy en Evan Lewis. Modern Fiction, het debuutalbum van de band uit 2021, trok in Nederland helaas niet heel veel aandacht, maar dat moet gaan veranderen met Harm’s Way dat nog een stuk beter is.
Tom McGreevy en Evan Lewis laten op het tweede album van Ducks Ltd. Horen dat ze hun klassiekers kennen. Harm’s Way begint bij de zonnige jaren 80 pop van bijvoorbeeld Aztec Camera en Orange Juice, die hun inspiratie natuurlijk ook deels in het verleden vonden, en komt via de perfecte popsongs van The Go-Betweens uit bij de janglepop van de jaren 90 en bij de catalogus van het roemruchte Sarah Records, dat misschien nooit verder kwam dan de cultstatus, maar tot op de dag van vandaag zeer invloedrijk blijkt. Uit het heden wordt tenslotte nog wat van Rolling Blackouts Coastal Fever toegevoegd.
Ducks Ltd. sluit op Harm’s Way aan bij de muziek van de hoogtijdagen van de janglepop en doet gelukkig geen poging om het genre te moderniseren. Het tweetal uit Toronto doet wel een poging om de lat nog wat hoger te leggen en slaagt daar wat mij betreft glansrijk in. De Amerikaanse muziekwebsite Pitchfork verwoordt het nog wat steviger en stelt dat Ducks Ltd. de blauwdruk uit het verleden met militaire precisie uitvoert en naar een hoger plan tilt.
Voor Harm’s Way bleven Tom McGreevy en Evan Lewis niet in de eigen thuisbasis Toronto, maar togen ze naar het Amerikaanse Chicago, waar ze onder andere samenwerkten met producer Dave Vettraino (Deeper) en leden van de bands Dehd en Ratboys. Met alle hulp uit de muziekscene van The Windy City werd het geluid van het debuutalbum van Ducks Ltd. Verder geperfectioneerd.
De kracht van Harm’s Way schuilt in eerste instantie in de songs. Het Canadese tweetal verrast vanaf de eerste noten van het album met heerlijk melodieuze songs vol zonnestralen. Het zijn songs die direct in je hoofd zitten en daar blijven ze ook. In muzikaal opzicht trekt vooral het gitaarwerk op Harm’s Way de aandacht. Zoals in het genre van de janglepop gebruikelijk waaien de gitaarakkoorden breed uit en buitelen de memorabele gitaarloopjes over elkaar heen.
De strak spelende ritmesectie vormt het cement en ondanks het feit dat Ducks Ltd. Het beproefde recept van de janglepop gebruikt, klinkt het tweede album van de Canadese band verrassend fris en veelzijdig. Bij het opnemen van het album hebben Tom McGreevy en Evan Lewis veel aandacht besteed aan de vocalen, wat je met name hoort in de koortjes, waaraan ook Jason Balla van de band Dehd bijdroeg.
Ik ging er bij eerste beluistering van Harm’s Way van Ducks Ltd. nog van uit dat ik wel voldoende albums in dit genre heb gehoord, maar het Canadese tweetal is echt veel beter dan andere bands die de afgelopen jaren probeerden om de janglepop nieuw leven in te blazen. De buitentemperatuur ging de afgelopen week wel wat omhoog, maar het voelt wat mij betreft nog niet als lente, tenzij ik het onweerstaanbaar lekkere tweede album van Ducks Ltd. uit de speakers laat komen. Erwin Zijleman
De muziek van Ducks Ltd. is ook verkrijgbaar via de bandcamp pagina van de Canadese band: https://ducksltdband.bandcamp.com/album/harms-way.
