Na alle ellende die volgde op het volgens velen teleurstellende tweede album van Pretenders gaf niemand meer een cent voor de toekomst van de band rond Chrissie Hynde, maar met Learning To Crawl sloeg de band in 1984 hard terug. Learning To Crawl klinkt wat degelijker dan de eerste twee albums van Pretenders, maar het is een prima rockalbum met een aantal uitstekende songs. Met Back On The Chain Gang eerde de band niet alleen de twee overleden leden, maar leverde het bovendien een van haar beste songs af. Na Learning To Crawl werd het snel minder, maar het derde album van Pretenders is wat mij betreft net zo memorabel als de eerste twee.
Na het uitstekende en tot een klassieker uitgegroeide titelloze debuutalbum uit 1980 was het tweede album van de Britse band Pretenders een zware bevalling. Het in 1981 verschenen Pretenders II werd destijds lauwtjes ontvangen, maar is met de kennis van nu nog altijd een prima album met een aantal hoge pieken.
Na de release van het album ging het echter snel mis met Pretenders. Een paar dagen na het ontslag van bassist Pete Farndon vanwege overmatig drugsgebruik overleed gitarist James Honeyman-Scott aan een overdosis. Ook Pete Farndon zou zijn drugsverslaving uiteindelijk niet overleven, waardoor frontvrouw Chrissie Hynde en drummer Martin Chambers met zijn tweeën overbleven.
De band ging in eerste instantie verder met gitarist Billy Bremner en bassist Tony Butler, maar rekruteerde met gitarist Robbie McIntosh en bassist Malcolm Foster uiteindelijk twee ervaren krachten. De band begon in de nieuwe samenstelling aan de opnames van het derde album van de band, al waren ook met Billy Bremmer en Tony Butler al wat tracks opgenomen.
Learning To Crawl verscheen aan het begin van 1984 en moest laten horen of Pretenders de dood van de twee leden van het eerste uur te boven was gekomen. Dat deed het album op indrukwekkende wijze. Learning To Crawl mist de ruwe energie en flarden punk van het debuutalbum en moet het ook doen zonder het geniale gitaarspel van James Honeyman-Scott, maar het is een uitstekend album, dat terecht werd geprezen door de critici en in commercieel opzicht succesvoller was dan zijn twee voorgangers, met name in de Verenigde Staten.
Op Learning To Crawl horen we een hechte band, wat gezien de voorgeschiedenis best bijzonder is. Martin Chambers drumt strak en fantasierijk en profiteert van het degelijke baswerk van Malcolm Foster. Robbie McIntosh speelt een stuk degelijker dan de zeer talentvolle James Honeyman-Scott, maar het gitaarwerk op Learning To Crawl is dik in orde en meer dan eens wonderschoon. De mooiste akkoorden op het album moest hij overigens aan Billy Bremmer laten, want die is te horen op het prijsnummer van het album Back On The Chain Gang, een eerbetoon aan Pete Farndon en James Honeyman-Scott.
Voor de productie vertrouwde Pretenders wederom op de ervaren Chris Thomas, die Learning To Crawl voorzag van een tijdloos rockgeluid. Learning To Crawl bevatte naast Back On The Chain Gang nog twee singles, de cover Thin Line Between Love And Hate en de kerstsingle 2000 Miles, die beiden een andere kant van Pretenders en van Chrissie Hynde lieten horen. Voor de rest domineert de rock ’n roll en die klonk en klinkt tijdloos.
Met Learning To Crawl voltooide Pretenders tegen alle verwachtingen in een fraaie trilogie en de eerste drie albums van de band staan nog altijd als een huis. De bezetting van Learning To Crawl zou helaas maar één album mee gaan en dat bleef niet zonder gevolgen. Pretenders haalde met de albums die volgden niet het niveau van Pretenders, Pretenders II en Learning To Crawl en komt hier pas de afgelopen tien jaar weer bij in de buurt. Het blijft lastig kiezen tussen de eerste drie albums van Pretenders, maar ook Learning To Crawl heeft na al die jaren nog altijd een speciaal plekje in mijn hart. Erwin Zijleman
