Elvis Perkins In Dearland - Elvis Perkins In Dearland
Elvis Perkins is de zoon van acteur Anthony Perkins, vooral bekend van zijn magistrale personificatie van Norman Bates in Alfred Hitchcock’s Psycho, en fotografe Berry Berenson. Zijn vader overleed in 1992 aan de gevolgen van AIDS; zijn moeder zat in het vliegtuig dat zich op 11 september 2001 in de North Tower van het World Trade Center in New York boorde. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het debuut van Elvis Perkins, het in 2007 verschenen Ash Wednesday, geen hele vrolijke plaat was. Wel een hele mooie en indringende plaat trouwens, die Elvis Perkins de vergelijking opleverde met grootheden als Nick Drake, Van Morrison, Bob Dylan, Tom Waits en Leonard Cohen. Namen die ook weer op zullen duiken bij beluistering van Elvis Perkins In Dearland; het debuut van de band rond Elvis Perkins. Waar Elvis Perkins op Ash Wednesday nog vrijwel alles zelf deed, heeft hij zich dit keer omringd met drie medemuzikanten. Elvis Perkins In Dearland klinkt daarom veel voller en minder somber dan Ash Wednesday, al bezingt Elvis Perkins ook op deze plaat nog vooral de donkere kant van het leven. In muzikaal opzicht klinkt Elvis Perkins In Dearland heel wat minder somber dan zijn voorganger. Elvis Perkins en zijn medemuzikanten laten zich op deze plaat beïnvloeden door Amerikaanse rootsmuziek in de ruimste zin van het woord en schuwen hierbij het inzetten van orgeltjes, strijkers en blazers niet. Het levert een plaat op die, net als zijn voorganger, een serie songs van buitengewoon hoge kwaliteit bevat. Soms behoorlijk lichtvoetige songs die een stuk makkelijker in het gehoor liggen dan de sobere songs op Ash Wednesday. In eerste instantie was ik daarom wat teleurgesteld in de tweede plaat van Elvis Perkins, maar inmiddels is het merendeel van de tijdloze songs op Elvis Perkins In Dearland me net zo dierbaar als de aardedonkere parels op Ash Wednesday. Dat Elvis Perkins een bijzonder getalenteerd muzikant is was in kleine kring al bekend, maar wordt met deze hele knappe plaat nog eens nadrukkelijk bevestigd. Erwin Zijleman
Elvis Perkins is de zoon van acteur Anthony Perkins, vooral bekend van zijn magistrale personificatie van Norman Bates in Alfred Hitchcock’s Psycho, en fotografe Berry Berenson. Zijn vader overleed in 1992 aan de gevolgen van AIDS; zijn moeder zat in het vliegtuig dat zich op 11 september 2001 in de North Tower van het World Trade Center in New York boorde. Het is dan ook niet verwonderlijk dat het debuut van Elvis Perkins, het in 2007 verschenen Ash Wednesday, geen hele vrolijke plaat was. Wel een hele mooie en indringende plaat trouwens, die Elvis Perkins de vergelijking opleverde met grootheden als Nick Drake, Van Morrison, Bob Dylan, Tom Waits en Leonard Cohen. Namen die ook weer op zullen duiken bij beluistering van Elvis Perkins In Dearland; het debuut van de band rond Elvis Perkins. Waar Elvis Perkins op Ash Wednesday nog vrijwel alles zelf deed, heeft hij zich dit keer omringd met drie medemuzikanten. Elvis Perkins In Dearland klinkt daarom veel voller en minder somber dan Ash Wednesday, al bezingt Elvis Perkins ook op deze plaat nog vooral de donkere kant van het leven. In muzikaal opzicht klinkt Elvis Perkins In Dearland heel wat minder somber dan zijn voorganger. Elvis Perkins en zijn medemuzikanten laten zich op deze plaat beïnvloeden door Amerikaanse rootsmuziek in de ruimste zin van het woord en schuwen hierbij het inzetten van orgeltjes, strijkers en blazers niet. Het levert een plaat op die, net als zijn voorganger, een serie songs van buitengewoon hoge kwaliteit bevat. Soms behoorlijk lichtvoetige songs die een stuk makkelijker in het gehoor liggen dan de sobere songs op Ash Wednesday. In eerste instantie was ik daarom wat teleurgesteld in de tweede plaat van Elvis Perkins, maar inmiddels is het merendeel van de tijdloze songs op Elvis Perkins In Dearland me net zo dierbaar als de aardedonkere parels op Ash Wednesday. Dat Elvis Perkins een bijzonder getalenteerd muzikant is was in kleine kring al bekend, maar wordt met deze hele knappe plaat nog eens nadrukkelijk bevestigd. Erwin Zijleman